"Müzik sesi onu daldığı geçmişten alıp bugüne getiriyor,sonra yarınları düşündürüyor ve yine geçmişe götürüyordu."

"İnsanoğlu'nun bu dünyadaki kısmeti ne kadar da çok,aynı zamanda ne kadar da azmış."

"Bir boşluğa yuvarlanmıştı,içi ızdıraptan alev alev yanıyor,yüreği sıkılıyor,boğulacak gibi oluyor ve içindeki o yangını söndüremiyordu.Yüreğinin dayanılmaz sızıları büyüye büyüye bir uçurum kadar derin yara açmıştı içinde.Karanlık ve her tarafından soğuk rüzgarlar esen bir boşluk idi bu."

İyilik, yola düşen, yoldan toplanan bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir.

Demiri nasıl tavında dövmek gerekiyorsa, çekiç darbelerini nasıl soğutmadan indirmek gerekiyorsa, her kelimeyi de öyle tam zamanında söylemek gerekiyordu. O anı geçirince söz soğuyor, katılaşıyor, insanın yüreğine taş gibi oturuyor ve bu ağırlığı kaldırıp atmak hiç de kolay olmuyordu.

Devlet bir sobadır ve yakıtı da yalnız insanlardır.Yakılacak insan olmazsa soba söner.Sönen,yanmayan sobanın da hib bir yararı yoktur.Ama öte yandan bu insanlar da devlet olmadan yaşayamazlar.

''Eğer yıldızlar insan olsa, gökyüzü onlara dar gelir,sığmazlardı.''

''Durumları ister iyi olsun ister kötü,ister mutlu olsunlar ister mutsuz,yavruları için gülümseyecek gücü her zaman bulurlardı.''

Devletin gizli düşmanlarını toptan yok etmek için onun zincirin sadece ilk halkası olduğunu nereden bilecekti ? Devletin çıkarlarından daha önemli ne olabilirdi ? Bazıları insan hayatının önemli olduğunu sanıyorlardı.. ne laf ya ! Devlet bir sobadır ve yakıtı da yalnız insandır. Yakılacak insan olmazsa soba söner. Sönen yanmayan sobanın da hiçbir yararı yoktur ama öte yandan bu insanlar da devlet olmadan yaşayamazlar : Sobayı tutuşturan, yakan onlardır. Sobayı yanar tutmakla görevli olanlar da ona yakıt temin etmelidirler. Her şey buna bağlı !

İki masalı vardı. Biri kendi masalı idi. Onu kimse bilmezdi. Öteki dedenin anlattığı masladı. Sonra hiçbir masal kalmamıştı. Hikaye bunu anlatacak. / syf. 5