Bir masaya oturduğumuzda, tek başımıza ya da kalabalık, aydınlık ya da karanlık, bir masaya oturduğumuzda, yaşamaya da otururuz, (Sf: 100 - İletişim Yay. - 3. Baskı)

"O da değişmek istiyor ... artık sadece bir deli olmak istemiyor, bunun için kitap okuyor. Ama tabii kendini korumak için de okuyor olabilir, deliliğini sürdürmek için." sy. 62

"Asıl irade güzel bir kadın gördüğünde engin bilgini sergilemeden, egosantrik bir makineye dönüşmeden durabilmek." sy. 73

"Hatıralar kötüdür, hayatın önünü tıkar. Ama bak hayaller iyidir." sy. 48

"... bir ilişkiye girerken insanın ille de bir vaatte bulunması gerekiyorsa bu, çelişkisiz olacağım değil, kendim gibi olacağım vaadi olmalı ..." sy. 29

?Sana doğru yuvarlanan yumağın kedisiyim ben.?

Yürüyordum,kendi kendime buyuk sozler söyleyerek kalabalığın içinde yürüyordum.ozgurlugun kimse tarafından sevilmemeyi goze almak olduğunu söylüyordum.ne büyük soz!uç bakalım Ender ,uç!sözcüklerden kendine kanat yapanları çok gördük biz!

Bir ölüm haberi nasıl verilir? Neyi gözetmeli insan? Haberi alacak kişinin daha az sarsılmasını mı? Böyle bir şey mümkün mü? Olabildiğince geç öğrenmesini mi? Geçen sürede ölenler dirilmeyeceğine göre! Ölümü korkunç bir şey olmaktan çıkarmaya, anlaşılır, kabul edilebilir bir şey olarak göstermeye mi çalışmalı?

Dostum, her şeyin farkında olduğun için mi yalnız ve mutsuzsun?

Bana, insan yalnızca kendini anlayabilirmiş gibi geliyor. O da zaman zaman.