"Ben hep bir şarkının ellerindeydim"diye fısıldadı Başak,"bu yüzden aranıza karışamadım." Fısıltısı camda şekilsiz bir buğu olarak kaldı.

''Yaşamak için kendiliğinden bir eğilim vardır. değil mi?''Kendi elleriyle de Ahmet'in elleriyle de ilgilenmiyor Başak.Gözlerini kocaman açarak soruyor:''Böyle bir eğilimolmalı insanda değil mi?İşte dünden beri bende böyle bir şeyin zerresi yok.''

Eşikte durup yalandan bir kaç kezöksüren gece...Ayağı takılan,her şeyinüzerine dökülen gece

-" '...beş yıl sonra tam burada buluşalım.' Güzel bir anı gelecekte yeniden yaşamayı güvence altına alarak elde edilen mütevazı bir sonsuzluk duygusu... 'Ama,' demişti Umut biraz hüzünlenerek, 'olur da birimizden biri unutur gelmezse,diğeri muhtemelen kendisini bu koca dünyada yapayalnız hissedecek,sevilmediğini düşünecek ve şu Kasap Gani tabelasını Kasap Cani olarak okuyacak!Yalnızca kederden ağlayacağı,gözleri yaşlı olacağı,bu yüzden tabelayı iyi seçemeyeceği için değil,aynı zamanda unutmak bir cinayet olacağı için.'

ben hep bir şarkının ellerindeydim. bu yüzden aranıza karışamadım.

baksa şehir yerinde değilmiş, gökyüzü yerinde değişmiş gibi bir boşluk. üzerine bir kedi sıçramış da bütün kuşlar korkup uçmuş gözden uzağa, öyle bir boşluk.

terk edilmekten korkmak... korktuğun şey başına gelince kendini cezalandırmak... böyle şeyler çocuklen olur bir daha da silinmez.

hangi haberi okuduğumda normal hayatımı sürdürmeyi bırakacağım, diye düşündüm. hangi haberi?

"İnsanın dünyayla ilişkisinde aklını kullanması demek olan felsefenin bu konuda da söyleyecek bir şeyleri olmalı."

"Benden okumak için kitap önermemi isteyenlerin kalbimi de istediklerini sanıyordum; hâlâ öyle."