Sayfa;37

Sayfa;49

.... Zarfların tekini bile açmamıştım, ama biliyordum. İçinde kuru dallar, soluk altın renkli ay ışığı ve SON SAHİPSİZ ÇIĞLIK vardı... !!! Sayfa;62

Sayfa;68

Neden yazıyoruz? Kaybolduğumuz için, sözcüklere güvenmek bir alışkanlığa dönüştüğü için, kendimize ve geçmişe doğrudan bakamayacağımız için, bir zamanlar içimizde olan, ama çoktan çekip gitmiş olan o insanın anısına ağlayabilmek için. Hızla uzaklaşan dünyanın peşinden koşmak, bize bıraktığı boşluğu geri vermek için. Sayfa;72 Kişisel Not; Uzun zamandır hiç bir kitap gerçek anlamda bu kadar ruhuma dokunmamıştı!!! Gözlerim yanıyor, boğazım düğümleniyor ...

Her kareye ve metine gölgem düşüyor :) sayfa;101

İnsan kendinin olmayan bir bilgeliği, ancak "kullanabilir" zaten, en çıkarcı faydacı biçimiyle.... Ne korkunç, insanın kendinin olmayan bir bilgeliği kullanmak zorunda kalması!.. Sayfa;110

Sözcükler; Birer yankı, yalnızca ölülerin önünde susan... Sayfa;113

Pazar günleri çarçur edilmek içindir, çünkü aslında diğer günleri çarçur ettiğimizi ancak böyle unutabiliriz. Sayfa; 119

Sayfa;120 Sabah ezzanı okunuyor!