Sen. Pardon ?siz? demeliydim. Siz kaç yüzlüydünüz? Ben yanlışlıkla hangisini sevdim?

Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç Sana diyeceklerim söylemekle bitmez Yıllardır yaşamımdan çaldığım zamanlar, Adına düğümlendi Bana yaşadığın şehirleri aç Başka şehirleri özleyelim orada seninle Bu evler,bu sokaklar,bu meydanlar İkimize yetmez

Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykelleri var.. Her ikisinin de saksılarında çiçek. Biri hep başka bir renkle solar. Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak...

Yalnız, duymuş olduğunun sağırı Görmüş olduğunun körüdür... Ölür, ölür öldürür.. Öldürür, öldürür ölür. Duyduklarını unutur, duyacaklarını düşünür. Yalnız'ın adına hiç kimse konuşamaz... O, kendi kendisinin sanığıdır.

Şairler şiirlerinde yaşamaz, Ulu yalnızlıklarında düşünür.

Ürküyor ve hep ürkecek İki dünya uyuması uyanması Bilmeli ki daha gerçek Aynadan aynanın kırılması.

"Sen bu içkiyle her kadında Helena'yı bulursun."

Her rengin bir anlamı bir de görüntüsü var, Her anlamın bir rengi, düşünlerde süsü var. Üstüne ha üstüne gitsem rengin,anlamın.. Üşüyen kavramların bende bir örtüsü var.

Sana gitme demeyeceğim. Üşüyorsun ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal. Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin. Sana gitme demeyeceğim. Ama gitme Lavinia. Adını gizleyeceğim, Sen de bilme Lavinia

İKİLEM Sevgi ise, sevişeceğiz seninle. Kavga ise, dövüşeceğiz seninle. Ölümü de paylaştığımız yaşamda Ortaklaşa bölüşeceğiz seninle.