Mum yanıyor, zaman yanıyordu.
Mumum alevi titreteyor,
Umudun alevi titremeyordu.

MUM adlı şiirinden.

KADINLAR

Hepinizi öyle seviyorum ki.
Sizi; türlü türlü milletlerin anneleri oluyorsunuz.
Zevk uğruna çocuk doğuruyorsunuz.
Asker olacaklarını,
Karşı karşıya geçip birbirlerini vuracaklarını..
Meşhur olacaklarını..
Dahi olacaklarını..
Şef olacaklarını düşünmeden
Sevmek, gene sevmek için
Çocuk doğuruyorsunuz

Her yaşda, hepinizi,
Her yerinizi seviyorum sizin.
Hep böyle bakmak, böyle duymak isteyorum.
Bir elden cümlenizi sevmek, okşamak imkansız.

Resim yapıyorlar,
Şiir yazıyorlar..
Ses besteleyorlar sizin için.
Saz çalıyorlar,
İçki içiyor, sarhoş oluyorlar.
Sizin için.
Sizin için...

Biri gelir sorarsa
Sana beni sorarsa
Gitti der misin?
Gittiğimi söyler misin
Gidiyorum ben sana,
Benimle gider misin?

Bağır,beni uyandır, Orada oynayan beni çağır.. De ki: Sen Hep Oynadın, Hiç yaşamadın.. Oyundu,bitti; Kapat perdelerini Seyircin gitti.

sevgiye bilgi Bilgiye sevgi katılmaz Uzak kalmış olursun

Ağlasaydım gözüm bozulurdu ağlamadım Söyleseydim büyürdüm,büyük olurdum,anlatmadım Dudaklarıma bakan bunca alık varken karşımda Ben kendimi ucuza satmadım,boşuna ağlatmadım

Benim yalanım yok; çünkü amacım yok.

Unuttukça mutluyum. Mutluyum unuttukça Derdi bir ses, sıcacık.. Ama ben mutluluğa İçimden inansaydım.

Kent dayanıyor bahçenin duvarlarına. Yeni bahçeler çiz, gözlerinin kuşlarına. Hazır kent dayanmışken bahçene Kuşlarını gözüne sal, götür ağaçlarına.

Gülüş bir yanaşımdır bir öbür kişiye; Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye.. Anılarından kale yapıp sığınsa bile. Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye.