SENİ SAKLAYACAĞIM Seni saklayacağım inan Yazdıklarımda, çizdiklerimde, Şarkılarımda, sözlerimde. Sen kalacaksın kimse bilmeyecek Ve kimseler görmeyecek seni, Yaşayacaksın gözlerimde. Sen göreceksin, duyacaksın Parıldayan bir sevi sıcaklığı, Uyuyacak, uyanacaksın. Bakacaksın, benzemiyor Gelen günler geçenlere, Dalacaksın. Bir seviyi anlamak Bir yaşam harcamaktır, Harcayacaksın. Seni yaşayacağım, anlatılmaz, Yaşayacağım gözlerimde; Gözlerimde saklayacağım. Bir gün, tam anlatmaya.. Bakacaksın, Gözlerimi kapayacağım.. Anlayacaksın.

Bir şey olmasaydı yazmak olmayacaktı. Başka bir şey de olmasaydı Silmek olmayacaktı.

SEVİNÇ İLE HÜZÜN Sevinci kapıştılar taşımayı bilmeden, Şimdi bilen yok, nerede oturuyor. Köyün delisi Hüzün, yalnız kaldı yollarda Adam-adam, sınıyor, arAyor yoldaşını.. Kıskandıran özlemi, yüzünden okunuyor. Görünüp siliniyor o gündenberi. Sevinç bin an gözlerde, dudaklarda. Yerini sevgilisi Hüzün'e bırakıyor. Sevinç'se, uzaklarda, hep uzaklarda.. Şöyle bir görünüyor, hemencecik uçuyor. İşte o günden beri gözlerde, dudaklarda Hüzün, aramaktadır yitik yavuklusunu. O günden beri Sevinç yerinde durmaz Ve kişiliğini ararken uzaklarda O günden beri kimliksiz hüzün olmaz...

Konuşmak küçülür-küçülürse Adı değişir susmak olur Ağlamak büyür-büyürse Adı değişir susmak olur

Yalnızlık paylaşılmaz.. Paylaşılsa yalnızlık olmaz.

YALNIZ'IN DURUMLARI Her şeyi süpürebilirsin; Sonbaharı süpüremezsin. Sen her şeyi süpürebilirsin; Sonbaharı süpüremezsin. Yalnızsa, Sürekli bir sonbaharı Süpürür hep.. Düşünemezsin Yanar Sobasında Yalnız?ın Üşüyen Bakışları. Lâmbasında Karanlığa dönük Bir ışık Titrer Sönük-sönük. Penceresi Dışına kapanmıştır, Kapısı İçine örtük. Yalnız Bin yıl yaşar Kendini Bir an?da Yalnız?ın Nesi var, nesi yoksa Tümü birdenbire?dir. Yalnız Bir ordudur Kendi çölünde.. Sonsuz savaşlarında Hep yener Kendi ordusunu. Yalnız?ın Sakladığı bir şey vardır; Boyuna yerini değiştirir, Boyuna onu arar.. Biri bulsa diye. Yalnız Hem bilgesi, Hem delisidir Kendi dünyasının. Ayrıca; Hem efendisi, Hem kölesidir Kendisinin. Tadını çıkaramaz Görece?siz dünyasında Hiçbirisinin. Yalnız Sürekli dinleyendir Söylenmemiş bir sözü. Sözünde durması Yalnız?ın yalancılığıdır Kendisine.. Hep yüzüne vurur utancı.. O yüzden Gözlerini kaçırır Gözlerinden. Yalnız?ın odasında İkinci bir yalnızlıktır Ayna. Yalnız Hep uyanır İkinci uykusuna. Yalnız Kendi ben?inin Sen?idir. Bir sözde saklanmış bir yalanı Bir gözde okunduğundan Bakmaz kendi gözlerine bile. Her susadığında O Kendi çölündedir. Kendi öyküsünü Ne anlatabilen, Ne de dinleyebilen. Kendi türküsünü Ne yazabilen, Ne söyleyebilen. Bir zamanlar güldüğünü Anımsar da.. Yoğurur hüzün?ün çamurunu Avuçlarında. Yalnız Aranan tek gördü tanığıdır Yargılanmasında Kendi davaasının.. Her duruşması ertelenir Kavgasının. Yalnız Hem kaptanı Hem de tek yolcusudur Batmakta olan gemisinin.. Onun için Ne sonuncu ayrılabilir Gemisinden, Ne de ilkin. Yalnız?ın adı okunduğunda Okulda ya da yaşamda.. Kimse ?Burada? deyemez.. Ama Yok da.. Uykunun duvarında başladı.. Önceleri bir toz gölgesi sanki; Sonra bir yumak yün gibi. Ama şimdi iyice görüyor Örümceğin ağını Gün gibi. Yalnız Duymuş olduğunun sağırı, Görmüş olduğunun körü Dür.. Ölür ölür öldürür, Öldürür öldürür ölür. Duyduklarını unutur, Duyacaklarını düşünür. Yalnız?ın adına Hİç kimse konuşamaz.. O Kendi kendisinin Sanığıdır. Yalnız Önceden sezer Sonra olacakları. Paylaşacak biri vardır; Anlatır anlatır ona Olanları, olmayacakları. Her leke Kendisiyle çıkar.

Konuşmak küçülür-küçülürse Adı değişir susmak olur Ağlamak büyür-büyürse Adı değişir susmak olur...

Yalnızlık Müziğin bile seni dinlemesidir...

Her seven Sevilenin boy aynasıdır. Sevmek Sevilenin o aynaya bakmasıdır....

Yalnızlık Müziğin bile seni dinlemesidir...