Ben aşk için öleyim ki sen de aşka inanmış olarak ölesin...

Gideceksin biliyorum ama sen yine de gitme. Gidersen boynuna bir vebal yüklemem. Ama gitme. Çünkü gidersen böyle bir yıkımı bana ancak daha büyük bir yıkım unutturabilir.

"Aklım almıyor,
Ama kalbime sığıyor."

Aşk: Ezelden beri aşk olduğu için kelimelerin en başına yazıldı.

Zaman zaman içinde. Zamansızlığın yani cennet zamanının tecrübe edildiği üç kalpten biri şair kalbi. Diğerleri çocuk kalbi,aşık kalbi.

Gökten üç kuş geçiyor ben bu satırları yazarken. İkisi önde biri arkada.Hazin. Onları bir cümleye çeviriyorum.

Akşam iniyor. Eve dönüyorum. İncir,limon,nar ve zeytin var elimde, 10 Muharrem bereketi.Bir de okumak için sabırsızlandığım bir roman, Eğri Yıldızları.

Ne yana dönsem harfler üzerime üzerime sıçrarken, tarihin belli dönemlerinde göz alıcı bir şaşaayla parlayan, sonra sonsuza değin unutuluşa gömülen alfabeleri düşünüyorum şimdi.

Her yazı her kağıda yazılmaz. Sathında gezinen kalemin ve mürekkebin, kimyasıyla uyum sağlamasını istemek hakkına en baştan sahiptir kağıt.

Yangında ilk kurtarılacak kelimelerdir. Kelimelerimiz yanıp kül olduğunda başlar tükeniş.