"...yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı, yetmişinde bile, mesela zeytin dikeceksin, hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil, ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, yaşamak yanı ağır bastığından..."

Bir tek ülke istiyorum adı "Dünya" Bir tek ırk istiyorum adı "İnsan" Bir tek kaynak istiyorum adı "Sevgi"

Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut..! Dünya adaletsiz çocuk..! Dünya zorba.

Sabahın sahibi vardır; Gün daima bulutlu kalmaz. Herhal ilerdedir, yaşanacak günlerin en güzeli.

Küçük bir mutluluk istiyorum. O kadar küçük olsun ki, İstemesin kimse benden onu....

Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak. Unutma..! Aynı gökyüzü altında, bir direniştir yaşamak...

"Geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı..."

?Şiir gibi sevilmek?, ne muazzam birşeydir kim bilir?

Hiçbir insan başka bir insanın önünde bütün deliliklerini, ruhunun bütün korkunç taraflarını bu kadar açıkça itiraf etmek cesaretini gösterememiştir. Ben eğer bu cesareti göstere bildiysem seni hudutsuz, uçsuz bucaksız sevdiğimden, seni kendimden ayırt edemediğimdendir...

??Arka arkaya bir yığın ?seviyorum?u dizdiğim için yine bana darılma, dervişin fikri neyse zikri de odur. Ben dervişim sen benim fikrimsin, ben kitabım sen benim yazımsın, ben orkestrayım sen benim sesimsin, ben şimşeğim sen benim ışığımsın, ben insanım sen benim ihtiraslarım, sevinçlerim, ümitlerim, kederlerim, işim, alnımın teri, ellerimin kudreti ve yüreğimin sevdasısın.''