Karanlıkta bir meczubum; gülümse Gözlerinden güneşini ver bana

Gel karanlığıma korkma; yıldızlarım var Karanlığım kadar büyüktür yıldızlarım Gel yalnızlığıma, yalnız kalsın acıların

Bana, ?Sen şuna buna niçin sataştın?? diyorlar. Farkında değilim. Karşımda müthiş bir yangın var. Alevleri göklere yükseliyor. İçinde evlâdım yanıyor, imanım tutuşmuş yanıyor. O yangını söndürmeye, imanımı kurtarmaya koşuyorum. Yolda biri beni kösteklemek istemiş de ayağım ona çarpmış; ne ehemmiyeti var? O müthiş yangın karşısında bu küçük hâdise bir kıymet ifade eder mi? Dar düşünceler, dar görüşler! (Tarihçe-i Hayat)

Biri iste, başkaları istenmeye değmiyor. Biri çağır, başkaları imdada gelmiyor. Biri gör, başkalar her vakit görünmüyorlar, zeval perdesinde saklanıyorlar. Biri bil, marifetine yardım etmeyen başka bilmekler faydasızdır.

" Yaşam bu muymuş? İyi, sonra bakarız! "

En büyük servetin nedir bilir misin?Gülen bir arkadaş,kendini iyi hissettiren bir dost ve vücudundaki sıhhattır.

Ayakta duracak hali yokken bile hayatta duracak nedenleri olmalı insanın.

Keyif aldığınız bir mesleğiniz varsa çalışıyor sayılmazsınız.

Okunmak için beni bekleyen onlarca kitabım varsa;izlenecek yığınla film,görülecek yeni yerler ve yürünecek yeni yollar varsa;seviyor,seviliyorsam;hele de bahar geliyor,doğa canlanıyorsa benim gibi,yaşamaya değer doğrusu .Gerçek anlamıyla,bilinçli yaşamaya.

...tanrı kadını, sadece erkeği denemek ve onu mutsuz kılmak için yaratmıştı.