Ey gönül lâf etme kim mâ'ni der lâf eden kişi
Ehli İslamım diyen imane hoş gelmek gerek
Hatayî

Ey gönül lâf etme kim mâ'ni der lâf eden kişi
Ehli İslamım diyen imane hoş gelmek gerek
Hatayî

"Elif. Lâm. Mim." (Ali İmran 1)

Gece - seni beklerken
gene yağmura dönüyor
şu soğuk rüzgar.

Bırakıp gittiğim
eski evimde
kirazlar çiçek açmış.

Erik
çiçek açtığında
cehennem donar.

Unutma,
cehennemde yürüyoruz
çiçeklere bakarak.

N'olur, uçup gitme, bülbül,
türkün güzel olmasa da
benimsin.

Ayrılık
Giden bana
ve kalan sana
iki ayrı güz.

Sanki tüm dünya bir satranç tahtasıydı ve ben şahı mat etmeye giden bir Arap tayı gibi ilerliyordum.