İnsanlar dedim fısıldayarak Taşırlar İnsanları... Kundaktayken ,tabuttayken Hep taşıyacak birileri olur. Bazıları dostluktan bazıları cepteki paradan bazılarıda içinde bulundkları sistem bir gün onlarada taşınma sırasının geleceğini söylediği için taşırlar insanı...

"Sorarlarsa, "ne iş yaptın bu dünyada?" diye, rahatça verebilirim yanıtını: "yalnız kaldım. kalabildim! altı milyarın arasına doğdum. ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından."

Hayat seni öyle bir noktaya getirir ki kendini sevdiklerinle savaşırken ve nefret ettiklerinle sevişirken bulursun. Üzülürsün. Pişman olursun. Sonra biraz zaman geçer ve tersinin bu dunyada işlemediğini anlarsın.

"Okşayan elleri ısıranlar, tekmeleyen ayakları öperler"

"Seni az tanıyorum... Az... Sen de farkettin mi? Az dediğin küçücük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri başlangıç, biri son. Ama sanki birbirleri için yaratılmışlar. Yan yana gelip de birlikte okunmak için. Aralarındaki her harfi teker teker aşıp da birbirlerine kavuşmuş gibiler. Senin ve benim gibi."

"Çok mutsuz sonların birinci şartı çok mutlu başlangıçlardır."

Doğallık, dürüstlükten geçer. Kendine, çevrene. Bedenin bir karbon kağıdı gibi olmalı. Özellikle de yüzün. Çünkü doğallığın tek bir anlamı vardır: düşüncelerini davranışlara dönüştürmek. Oysa bugün kimse doğal değil. Herkes sahte. Herkes yalancı.

Roman, insanın umutsuzca benzerini aramasını anlatıyor. Hepsi o kadar.

Kim bilir kaç bin yıldır insanın sadece çocuğundan umudu vardı? Sırf boyu bir metrenin altında diye dünyayı cennete çevireceğine inanılan kaç çocuğun başı "Sizler her şeyi değiştireceksiniz" cümlesi eşliğinde okşanmıştı?

Seni anlıyorum demek büyük bir yalandır.Kocaman bir yalan.Kimse kimseyi anlayamaz ve tanıyamaz dünyada . Var olan en sağlam Zırh insan vücududur. İçindekileri en iyi saklayan kasa odur. Koridorlarında birikenlerin kokusunu bile yaymaz dışarıya . Deliliğinin kokusunu, anormalliğinin kokusunu duyamazsın.Yanında gazete okuyan adamın, otobüs durağında. sadece gördüklerin vardır. Beş duyunun algıladığı kadar anlarsın aileni, sevgilini, Çocuğunu...