Gregor Samsa bir sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında, kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu.

İnsan geçmişini de aynı hızla unutmayı istemiş midir?

İnsan bazı anlarda çalışamayacak halde olabilir, ama bu anlar eski başarıların hatırlanması ve daha sonra, engel ortadan kaldırıldığında, insanın şüphesiz daha bir azimle ve gayretle çalışacağının düşünülmesi için de en iyi zamandır.

... Özellikle ciddiye alınması gereken nesneleri ciddiye almamaya alışıyordum.

Tanrılar ve krallara ilişkin sağda solda dolaşan latifelere benziyordu hepsi; en derin saygıyla bağdaştıkları bir yana, bu saygının kendisinden doğup fışkırdığı şakamsı şeylerdi.

Sanki asılmak istenen biri vardı ortada; gerçekten asıldı mı ölür her şey de kapanıp giderdi. Ne var ki, asılması için gerekli hazırlıkların yapıldığını kendisi de görüp yaşar ve ancak ilmik boynuna geçmek üzere gözlerinin önünde sallanıp durduğu bir sıra bağışlandığını öğrenirse, bu ona yaşamı boyunca acı verirdi.

"Sanki kendisi öldükten sonra da bunun utancının yaşamasından korkuyor."

Cimrilik denen şey, derin mutsuzlukların en sağlam belirtilerinden biridir; nesnelere karşı o kadar güvensizlik duyuyordum ki, ancak ellerimde ya da ağzımda bulundurduğum ya da çok geçmeden bulunduracak olduklarıma gerçekten benim gözüyle bakabiliyordum.

Açgözlülük derin bir mutsuzluğun en şaşmaz belirtilerinden biridir.

Ottla'nın babasıyla bir bağı yok, benim gibi, kendi yolunu yalnız bulmak zorunda ve benden daha fazla sahip olduğu kararlılık, kendine güven, sağlık, kaygısızlık senin gözünde onu benden daha kötü ve hain kılıyor.