Belirli bir noktadan sonra geri dönüş yoktur. Bu noktaya erişmek de gerekir.

İnsanoğlunun gelişiminin kesin sonuca ulaşacağı an, sürekli yinelenip durur. Devrimci düşünsel hareketlerin geçmiş bütün her şeyin geçersiz olduğunu ilan etmeleri bunun için doğrudur, henüz hiçbir şey olup bitmemiştir çünkü.

Kötü'nün elindeki en ayartıcı silah, savaşa çağrıdır. Kadınlarla yapılan savaşa benzer, ki sonu yatakta biter.

Pis kokulu bir kancık, sayısız yavrunun üreticisi, daha şimdiden yer yer çürüyen, gerçi çocukluğumda benim her şeyimdi, her zaman sadakatle peşimden gelir, tekmeleyemem ama, onun yerine kendimi adım adım geri çekerim, nefesinin kokusuna bile tahammül edemem; yine de aksini yapmaya karar vermediğim sürece, belli belirsiz bir karaltı halin¬ de büyüdüğünü gördüğüm köşeye doğru sürüklüyor beni; tamamen parçalara ayrışıyor, üstüme abanıyor ve benimle birlikte, kurtlanmış ve irinli dili -bir onur mu bu benim için?- elimin üstünde, benimle son buluyor.

A.'nın burnu pek havalarda, iyilik yolunda hayli ilerlediğini sanır, bunun nedeni çekiciliği sürekli artan biri olarak görüyor ya- kendini giderek daha çok ayartı karşısında hissetmesi, ve üstelik ayartıların şimdiye dek hiç fark etmediği yönlerden geldiğini düşünmesidir. Ama bunun gerçek nedeni, büyük bir şeytanın içine girip yerleşmesi, sayısız küçük şeytanın da büyüğüne hizmet etmek için koşuşturup durmasıdır.

87. Giyotin gibi bir inanç, onun kadar ağır, onun kadar hafif.

Kulağımda bir ses çınlıyor: ?O artık yanında değil?, Buna karşılık gökyüzünde bir yerlerde daha güçlü başka bir ses var ve o da şöyle çınlıyor: ?Seni terk etmeyecek??

Yardım et bana! Söyleyebildiklerimden daha fazlasını anla!

İnsanların birlikteliği şuna dayanır: İnsan, kendi varlığının gücüyle gerçekte kendi içlerinde yadsınamaz olan başkalarını yadsıyormuş gibi görünür; bu da insanlar için tatlı ve rahatlatıcı, ama gerçeklikten dolayısıyla da sureklilikten hep yoksundu.

7.NOTUM Gregor'un odasına kısa bir ziyaret yaptığında önce olağandışı bir şey fark etmedi.Kendi kendine Gregor'un orada öyle kasten hareketsiz yattığını ve kırılmış rolü oynadığını düşündü;çünkü onun aklından her şeyi beklerdi.O sırada elinde olan uzun süpürgeyle Gregor'u gıdıklamaya çalıştı.Bunda da başarılı olamıyınca öfkelendi ve Gregor'u dürtmeye başladı,ancak hiçbir direnmeyle karşılaşmayan onu yerinden oynatabildiğinde dikkat kesildi. 69.syf