- İçinden doğru sevdim seni
Bakışlarından doğru sevdim de
Ağzındaki ıslaklığın buğusundan
Sesini yapan sözcüklerinden sevdim bir de
Beni sevdiğin gibi sevdim seni
Kar bırakılmış karanlığından. - Neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki duruşun
Hava soğudu -kasımın son günleri-
Kar yağacak, bembeyaz olacak unutulmuşluğun. - Söyleşin benimle biraz bir kere gelmiş bulundum
- Ve ağzım ağzını öptü ise Çünkü için sözle doludur Elim eline değdi ise Çünkü elin yaratılmış işler doğurur Gözlerine baktım ise Ki bakmışımdır Onlar bir denizi sezme derinliğindedir Ve saçlarına Ve boynuna Ve omuzlarına Baktım ise Ki bakmışımdır Onlar bir kuşun uçuşunu Sezme derinliğindedir Ey sözlerim benim Onlar ki bana her zaman Bir diriliş verenedir Meselem bitmeyendedir (Bitmeyen)
- Duyuyorum çıtırtısını gözlerimde Önümde uzayıp giden kumsalın Bir deniz minaresinin diliyle Farkındayım sessizliğe ve Sonsuzluğa çağrıldığımın.
- ?Müthiş sıkılıyorum. Daha kötüsü, insanlardan soğuyorum galiba? Oysa ben onlarsız, onlara güvenmeden edemem. Ama elimden ne gelir. Sevgiden, yakınlıktan, insanca davranmaktan anlayanlar o kadar az ki? Büsbütün kabalaşmaktansa, uzaklara gitmek daha iyi.?
- "Demek istiyorum ki, sen de yalnızsın benim gibi. Biz ikimizde yalnızsak... ve işte bu durumda iki kişilik yalnızlık olmaz mı bizimkisi?"
- Biz onunla Güneşi, suyu, Aşk'a çeviriyoruz . . .
- ?Hiçbir söz söylenmedi ve bitti her söylenmeyen.?
- Sonra yavaş yavaş siz de Kırlara gömüldünüz