Hayatın olağanüstü yönlerinden biri de kendini devam ettirebilmek için katlanmaya hazır olduğu mekanların çeşitliliğidir. Onun herhangi bir yere bir şekilde tutunması mümkündür ve bu yer, içinde balıkların, gittikleri yönü zerre kadar umursamadıkları Santraginus V'in baş döndürücü suları veya yaşamın 40000 derecede başladığı söylenen Frastra'nın ateş fırtınaları da olabilir; ya da hayat, sırf zevkine, bir sıçanın kalın bağırsaklarını da seçebilir, ki hayat bir yerlere bir şekilde tutunmanın yolunu her zaman bulacaktır.

"Herhangi bir şekilde gördüğün, yaşadığın veya duyduğun bir şey sana özeldir. Kendi algılayış şeklinle kendine bir evren yaratırsın. Bu nedenle Evrende algıladığın her şey sana özeldir."

Garip günlerde yaşıyoruz! Yaşadığımız yerler de öyle. Her birimiz kendimize ait bir evrenin içinde. Evrenlerimizi doldurduğumuz kişiler ise kendi evrenimizle kesişen diğer evrenlerin gölgeleri. Bu sonu gelmez tekrarların şaşkınlık verici karmaşıklığına bakıp da "Hey, selam Ed! Ne güzel yanmışsın. Carol nasıl?" diye sorabilmek, tüm bilinçli varlıkların geliştirmek zorunda oldukları bir eleme yeteneği gerektirir. Bu, onları tıklım tıklım doldurdukları ve içinde yuvarlanıp gittikleri karmaşayı düşünmekten kurtaran bir yetenektir. Bu nedenle de bırakın çocuğunuz rahat bir nefes alsın, tamam mı? Hafiften Çıldırmış Bir Evrende Pratik Ebeveynlik'ten alıntı

Eğer bir gün biri çıkıp da evrenin hangi nedenle ve niçin burada var olduğunu keşfederse, evrenin birdenbire yok olacağını ve yerini çok daha garip ve anlaşılmaz bir şeyin alacağını öne süren bir kuram vardır. ... Bir başka kuramsa bunun zaten gerçekleştiğini ileri sürer.

"Eğer insanoğlu dudaklarını çalıştırmaya devam etmezse, beyni çalışmaya başlar."

" Ford Perfect'in insanlar hakkında anlamakta en çok zorlandığı şeylerden biri "Güzel bir gün, Boyun ne kadar da uzun ya da Ah canım, on metrelik kuyuya düşmüş gibi görünüyorsun, iyi misin?" gibi apaçık ortada olan şeyleri belirtip tekrarlama huylarıydı. Ford ilk başlarda bu tuhaf davranışlara bir açıklama getirmek için bir kuram geliştirmişti. İnsanlar dudaklarını devamlı çalıştırmazlarsa, diye düşünmüştü, belki ağızlarını bir daha hareket ettiremiyorlardır. Birkaç ay süren dikkatli bir inceleme ve gözlem sonunda bu kuramı bir başkasıyla değiştirdi.İnsanlar dudaklarını devamlı çalıştırmazlarsa, diye düşündü, beyinleri çalışmaya başlıyor. Bir süre sonra aşırı alaycı olduğunu düşünmeye başladığı bu kuramdan da vazgeçti ve aslında insanlardan çok hoşlandığına karar verdi. " (s.61)

(...) Marvin'in göğsünün derinliklerindeki dişliler gıcırdadı. "Komik" dedi cenaze törenlerine çok uygun bir sesle, "tam hayat daha kötü olamaz derken birden her şey nasıl da daha kötüye gidiyor." (s.123)

- Altı yarımlık bira. Lütfen çabuk, dünyanın sonu gelmek üzere. + Öyle mi bayım? Bunun için çok güzel bir hava.

?Bütün söylemek istediğim," diye kükredi bilgisayar ?Bütün devrelerim şu anda geri çevrilemez biçimde Yaşam, Evren ve Her Şey?e ait En Önemli Bilinmez?in yanıtını hesaplamak için çalışmaya başladı,? duraklayıp herkesin dikkatini çekmiş olmaktan doyum alarak daha alçak sesle sürdürdü, ?ama programın çalışması biraz zaman alacak.? Fook sabırsızca saatine baktı. ?Ne kadar sürer?? dedi. ?Yedi buçuk milyon yıl," dedi Derin Düşünce. Lunkwill ve Fook birbirlerine bakıp gözlerini kırpıştırdılar. ?Evet,? diye onayladı Derin Düşünce, ?biraz düşünmem gerektiğini söylemiştim değil mi?

Geçmişin, benim şu anki fiziksel duyularımla zihinsel durumum arasındaki uyumsuzluğu gidermek üzere tasarlanmış bir düzmece olmadığını nasıl bilebilirim ki ?