'Madem arkandan ağlamamı bile çok gördün bana
Al bu taşlar senin olsun...'
(syf 13)

'Halimi anlatacak sözler yazamam artık
Bu kavruk mektuba
Rüzgardan yan yatmış otlar koydum
Gerisini sen anla.'
(syf 68)

"İnsan; insan ne ki, şeytanın bacağı kırık kalıyor insan derken."

"Serin bir rüyanın hatırınadır, çektiğim dünya ağrısı.."

Bu dünyada insan dediğin ikiye ayrılır Jospi
Bir: Ayrıldıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi
davranan medeniler; Bir: Atlarına davranan
barbarlar. Onlar atlarını çöle, topuğunu dikene sürerler.

(Güller açtıkça kesilmeli diyor annem
Oysa,
Tabiatın kanunlarına hiç alışamadım ben.
Ve rüyamda çok gerekmedikçe bir şey görmem.)

Bir cümle, kısacık, koşar adım,
yok karşılayanı.
Yakar seni öyle.

sonra benden sana kalan
Bir tuzlu su ve incecik
boynumun hatırası
kıldan ince.

Flamingo I

Ben incecik bir yazıydım, sana döküldüm,
sana yazıldım. Katlandığında kendine sen,
ben içinde kaldım,
bir papatya kurusu gibi dilsizim işte.

Günler öylece kendi kendine geçsin diye
Bir camın arkasında durdum
Bana dokunmasın hiçbir şey
Hiçbir şey yarama merhem olmasın
İyileşecekse, hiçbir şeysiz iyileşsin diye
Bir camın arkasında durup
Akan hayata ve zamana baktım.

JOSPI

bütün günüme bütün güneş düşse ne olur,
ne yazar üstümden bulut bütün yürüse
bir tutmuyor beni, ayrılıyorum ikiye.

sakladıklarımı görmene gerek yok jospi.

bazılarımız durdukları yerde öldüğünü söylüyor.
(dünya boktan, sen tamsın, kurduğun cümle eksik)
bazılarımızda eski yıpranmış bir hatırayı
korumak için apışıp kalmış bir çatı.
(sanki eline alsan, yapacaksın gibi.)

bu dünyada insan dediğin ikiye ayrılır jospi
bir: ayrılıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi
davranan medeniler; bir: atlarına davranan barbarlar.
onlar atlarını çöle, topuğunu dikene sürerler.

bilesin, sultan sazlığı'ında boynu eğri bir kuşun
ince boynuna yediği kurşun gibi hainiz hepimiz.
şehirlerimizde bizim birbirimize verdiğimiz sözler jospi,
ohoooooo...

yalan dünya, pıtraklı memleket!
bu dünyada insan dediğin ikiye ayrılır jospi.