- Öfke, (sonuçları ne kadar trajik olursa olsun) içinde barındırdığı iyimserlik açısından neredeyse komik bir inançtan doğar: Yaşamla yaptığımız anlaşmada bu türden bir düşkırıklığı yaşayacağımızın yazılmadığına, böyle bir maddenin yer almadığına inanırız.
- Hayatın bize getirdikleri için gözyaşı dökmeye ne hacet? Hayatın kendisine şöyle bir bakmak bizi gözyaşlarına boğmaya yetmez mi? -Seneca
- Aslında biz, ustalıkla büyütülmemiş, şişirilmemiş hiçbir şeyi değer kabul etmeyiz. Bu türden bir değer ancak saflık, basitlik diye nitelenir; bizim kıt anlayışımız bunun bir değer olduğunu farkedemez bile... Bizler için basitlik, boş kafalılığın yakın akrabası olup ayıplanması gereken bir özellik değil midir?