Kaptırmış gidiyorlar... Sabah işe, akşam eve... Sabah işe, akşam eve...para kazanıyorlar, evler arabalar alıyorlar, gezip eğleniyorlar, çalışıyorlar, uyuyorlar, uyanıyorlar... yiyorlar, içiyorlar, evleniyorlar, çoğalıyorlar...fakat yaratılış amaçlarını tamamen unutmuşlar. Anlamsız ve amaçsız bir hayat sürüyorlar,,,Yaşamlarını''beslenme-barınma-üreme''ekseninde sürdürüyorlar. İyi de... hayvanlar da böyle yaşıyorlar?

Hep uzakta sanırlar ölümü. Hep başkaları içindir ölüm.. Bence insanlar işte bu yüzden mutsuzlar. Çünkü birazdan ölme ihtimali; insanın acılarını ve sevinçlerini yeniden tanımlamasını gerektirir. Tümüyle yaşamını yeniden tanımlamasını gerektirir. Kapitalizm mi ne, tuhaf bir şey çıkarmışlar;korkunç bir olay. Her şeyi süsleyip herkese satmak istiyorlarmış. Ölümü sürekli hatırında tutan adama her şeyi satamazsın ki. Çünkü ölüm, iki hayatın ortasında durur ve insanı dengede tutar. Ah tabi, insanları bu çılgın düzene çekmek için, ölümü unutturmak gerekir.

Dünya sahtekarlarla doludur azizim; insanlar samimi değildir, herkes birbirini kırar, incitir. Bizim o koca koca kitapları devirmemiz, iki satır samimiyet bulabilmek içindir.

Evet, insanlar beni anlamıyorlar. Ki bazen kendimi onlara anlatabilmem için nasıl muhteşem performanslar sergilediğime cümle alem şahit. En ince, en kıvrak, en açık bir dille, bütün o muhteşem birikimimle çıkıyorum kimi zaman karşılarına bana mısın demiyorlar.

Modern insanın elleri ve ayakları zincirli değil.Fakat beyni ve kalbi kilitli.Sırtında değil ama ruhunda kırbaçlar.Köle pazarlarındaki gibi efendileri yok ama görünmez sahipleri,soyut efendileri var.

''Allah belasını versin bunların !'' diye bağırdı patron.''Vatan hainleri ! Sallandıracaksın bunları !" Patron belli ki vatandan ziyade dükkan için endişeleniyordu ama olsun.Bu tip durumlarda dükkan denmez ayıptır.Vatan denir.

Modernizm bir işgal biçimidir : meşgul ederek işgal eder insanı.Düşünmesine fırsat bırakmaz.Kendine gelmesine izin vermez.Çünkü modernizm ,insanın düşünmesini istemez ;sadece itaat etmesini ister .

Eski çağlarda kölelerin bir şansı vardı : köle olduklarının farkındaydılar.Ayaklarında zincirleri,sırtlarında kırbaç izleri ve ağzı salyalı efendileri vardı.Şimdi modern insan köle olduğunun farkında bile değil.Dolayısıyla bir özgürlük arayışı da yok.Çünkü kendini zaten özgür zannediyor.

On sene önce herkes eve mutlaka bilgisayar almak gerektiğini söylüyormuş. Şimdi çocukları bilgisayardan nasıl uzaklaştıracağız diye düşünüyorlar.

İnsanoğlu işte: unutmak gibi erdemleri var.