THOMAS BERNHARD, Yazar, AUS-1982, TR-1989 (3.baskı: 2012), Metis Yayın, Çeviri: Fatih Özgüven, 120 sf.
http://www.kitabinomurgasi.com/2013/01/thomas-bernhard-wittgensteinin-yegeni.html

-Hekimlerin hekimce kendilerini beğenmişlikleri, her zaman göz önündedir.

-Psikiyatrlar, hekimlerin en tehlikelisidirler. Çünkü toplumun genel yapısıyla dayanışma halinde oldukları için bağışıklık kazanmışlardır.

-Sıkıştırarak içime soktuğum BÜYÜK LAFLAR, bunaldığımda bana müthiş iyi geliyor, üzerimde SERİNLETEN BİR YAĞMUR GİBİ kayıyorlar.

-DOSTLUĞU ayakta tutmak için, kırılganlığını aralıksız, olanca dikkatle GÖZETMELİ ve dostluğu geliştirmek üzere her an büyük zahmetlerle çalışıp İŞLEMELİYİZ.

-Ayakta kalmamızı genelde bir elin parmakları kadar az insan sağlar; büyük olasılıkla tek parmak yetecektir bu iş için. Hatta hiç kimse yoksa ÖLMÜŞLERLE bile ayakta tutarım kendimi.

-DOĞA bana ürkütücü, acımasız ve katlanılası gelir; ben kent insanıyım.

-Ödül Töreni, insanın üzerine işenmesidir; alçaltıcı ve çekilmezdir.

-Bu dünya, içinde süslenecek tek bir şey kalmayan ama herşeyin sürekli ve iğrendirici biçimde süslendiği bir dünyadır.

-Bütün dünyaların en iğrenci; benzerlerimle burun buruna gelmekten nefret ettiğim Edebiyatçılar Kahvesi'ndeki dünyadır.

-Ben, İKİ YER ARASINDA, yolda mutlu olan insanlardanım.

-Günümüz toplumu, tarihini inkar eden, böylelikle geleceği de kalmayan, quantum denilen ahmaklığa kendini kaptırmış bir haldedir.

-Mozart'ın 35.senfonisi olan Haffner Senfonisi, bir aritmetik mucizesidir.

-KUYUMCUYA İNCİ ÇALMAYA geldim ama TACINDAKİ İNCİYİ İSTİYORUM.