Ormandan ayrılışımın, buraya gelişiminki kadar iyi bir sebebi var. Belki de yaşanacak daha birçok hayatım olduğunu ve bu hayat için daha fazla zaman ayıramayacağımı düşündüm. Bir yola girerken bu kadar kolay ve duygusuzca hareket etmemiz ve sonra bu yolu aşındırana kadar sürdürmemiz gerçekten çok ilginçtir. Oraya geldiğim ilk hafta, kapımdan göle giderken bir yol tutturmuştum; şimdi oradan ilk geçişimin üzerinden beş altı yıl geçmesine rağmen yol hala oldukça belirgin. Korkarım başkaları da aynı yolu takip edip yolun bu güne kadar açık kalmasını sağladılar. Dünya yüzeyi yumuşaktır, insanlar iz bırakabilir; zihnin gezindiği yollar da böyledir. Öyleyse dünyanın ana yolları kim bilir ne kadar eski ve tozludur, geleneğin ve uyulan kuralların açtığı oluklar ne kadar derindir!