Bölüm başındaki evli çifte geri dönelim. Bu bireylerin her birinin mümkün olduğunca çok sayıda yaşamda kalabilen çocuk ister. Birey çocuklara ne kadar az yatırım yaparsa, o kadar çok çocuk sahibi olabilir. İşleri bu arzu edilen duruma getirmenin yolu, cinsel ortağınızı her çocuğa payına düşenden daha fazla yatırım yapmaya zorlayarak başka ortaklarla çocuklar yapmak için özgür kalınmasını sağlamaktadır. Bu her iki şey için arzu edilen, ancak dişi için ulaşılması daha zor bir strateji olacaktır. Dişi besince zengin, büyük yumurtasıyla erkekten daha fazla yatırım yaparak işe başladığı için her çocuğa daha döllenme sırasında erkekten fazla ?bağlanır?. Çocuk öldüğü takdirde erkekten daha fazla kaybedecek şeyi vardır. Daha da ötesi, ölen çocuğun yerine bir yenisini yetiştirip aynı düzeye getirebilmek için, gelecekte de babadan daha fazla yatırım yapması gerekecektir. Eğer bebeği babanın eline bırakıp başka bir erkekle gitmek gibi bir taktik denerse, baba da çocuğu terk ederek misilleme yapabilir. (Bunun bedeli baba için göreceli olarak daha az olacaktır.) Bu nedenle en azından çocuk gelişiminin ilk evresinde, eğer bir terk etme olayı olacaksa, terk eden büyük olasılıkla baba olacaktır. Benzer şekilde, dişilerin çocuklara erkeklerden daha fazla yatırım yapması beklenir; yalnızca başlangıçta değil, tüm gelişimleri boyunca, örneğin memelilerde, bebeği bedeninde taşıyan annedir. Bebeğin büyütülmesi ve korunmasında yükün çoğu annenin sırtındadır. Dişi eşey sömürülmektedir ve bu sömürünün evrimsel başlangıç çizgisi, yumurtaların spermlerden daha büyük olmasıdır. (Ne kadar da insan davranışlarımıza uyuyor.)