Bizim dışımızda bir sonsuzluk var mı? Kendiliğinden var olan bu sürekli sonsuzluk, sonsuzluk olduğu için illa ki maddesel olacaksa maddesi tükendiğinde bir yerlerde sınırlı mı kalacak yoksa sonsuzluk olduğu için illa ki ilahi bir kavrayışın ürünüyse, ilahi kavrayıştan yoksun kaldığında sona mı erecek? Biz kendimizi varoluş düşüncesine dayandırırken, bu sonsuzluk içimizde bir öz düşüncesini uyandırıyor mu? Başka bir deyişle, bizim de bağlantılı olduğumuz bir mutlak mı?
Diğer Victor Hugo Sözleri ve Alıntıları
- bütün insanlar günü belirsiz bir idama mahkumdurlar
- Deliliğin insanın hayatını uzattığı söylenir, en azından zeka acı çekmez, uyur, ölü gibidir.
- Ve daha bunun gibi bir yığın saçma sapan sözler. Hem bana, hem de rahibe dönüyordu ve ben de omuz silkerek karşılık veriyordum. "Eh söyleyin artık! Ne düşünüyorsunuz öyle?" diye sordu.
"Artık bu gece düşünemeyeceğimi düşünüyorum." - Her insan günü belli olmayan bir idam mahkudur
- Kalabalıklar daima tehlikelidir. İçlerinde mutlaka ruhlarını ucuza satan alçaklar bulunur.
- " ölmek bir şey değil; yaşamamak müthiş şey! "
- bütün insanlar günü belirsiz bir idama mahkumdurlar
- Deliliğin insanın hayatını uzattığı söylenir, en azından zeka acı çekmez, uyur, ölü gibidir.
- Ve daha bunun gibi bir yığın saçma sapan sözler. Hem bana, hem de rahibe dönüyordu ve ben de omuz silkerek karşılık veriyordum. "Eh söyleyin artık! Ne düşünüyorsunuz öyle?" diye sordu.
"Artık bu gece düşünemeyeceğimi düşünüyorum." - Her insan günü belli olmayan bir idam mahkudur