Bir gün mutlaka paraşütle atlayıp bulutların üzerinden geçmeliyim, diye düşünmüştüm. Dünya'ya bir yağmur damlası gibi düşmek için.Sonra da bir yağmur damlası gibi toprağa karışıp buharlaşmak ve yeniden yükselip o bulutlara karışmak için. Aslında zaten bir parçam o bulutlardaydı. Hatta o bulutlar yeryüzünden geçmiş bütün insanlardan birer parça taşıyordu. Çünkü hepsi ağlamıştı. en katısı bile, doğumunda gözyaşı dökmüştü. Ve atmosferin içinde dönüp duran suya onlar da dahildi: dünyanın bütün gözyaşları. Kendi gözyaşımın içinden paraşütle atlayıp geçmeyi düşünmüştüm.