Karanlıkta yürüyen kara karıncadan haber veren Yüce İrade'nin saman altlarında yürüyen sulardan haberdar olmamasının imkansızlığını akıl sahiplerine hatırlatıyorum..

Dışardan bakılınca durgun akıyorum. İçeriden bakılınca akıntının yedi sülalesini önüme katıyorum.

Allah'ım, umarsız bekleyişlerle sıkıntı duvarları ören yalnız kullarına, bir kardelen heyecanıyla filizlenen umutlar ver Ya Rabbi..

Allah'ım, sabır kalelerimizi sağlamlaştır, dünyanın oklarından bunalan göğüslerimizi tevekkül zırhıyla zırhlandır Ya Rabbi.

Allah'ım, kapıldığımız akıntıların pisliğini, koştuğumuz hedeflerin faniliğini, ve kuşandığımız silahların biganeliğini aşikar kıl Ya Rabbi.

Allah'ım, yaşayışımızı bir dua cümlesini dizer gibi kurmamıza yardım et Ya Rabbi.

Sözlerin yürekli olduğu zamanlarda, insanların da yürekli olduğunu bildiğimden insanların yüreksizliğinin sözlerinin yüreksizliğinden anlaşılabileceğini kavramam güç olmuyor.

Bazen dünyayı içime sığdıracak kadar genişliyor yüreğim..
Bazen kendi çırpıntılarına bile dar geliyor.
Bazen küçücük bir gülücük bile yetiyor içimi ısıtmaya , bazen dağlara yükselen kahkalar bile yetmiyor yüzümü güldürmeye.
Bazen inanılmaz derecede uçarı, bazen iflah olmaz biçimde kanadı kırık oluyorum

Herkesten farklı bir ritmi vardı yaşadıklarının.
Ağırlığıyla zorluyordu yeryüzünün terazisini.

Çocukluk...
Kulağa uzak geliyor.
Kalbe daha uzak...