Umut tükenmiş gibi görünse de ikinci şans her zaman vardır.

"Sen varken kendimi huzurlu hissediyorum," dedi. "Sen yokken seni özlüyorum."

İnsanın kendi kalbini kırması mümkünse, ben o anda kendi kalbimi kırmıştım.

Uzun süredir kendimi amaçsızca uçan bir balon gibi yitik hissediyordum. Sonra bu adam geldi, beni aşağıya çekti ve ipi bileğine bağladı.

Bunca insanın içinde bir insanın sizi bu kadar derinden etkilemesinin ne kadar güzel ve trajik olduğunu düşündüm

"Bunca zaman seni arıyormuşum, Kailey." dedi. " Sadece haberim yokmuş." Yanaklarımı ellerinin arasına aldı. " Ben sana aşık oluyorum."

Yarın ne olacağını kim biliyordu? Hayat bana bir şey öğrettiyse bu, yarının hiçbir zaman olmayabileceğiydi. Yada daha kötüsü, kalbinizi ellerinde tutan insanın bir gün ortadan kaybolabileciğiydi. Bugün burada, yarın yok. Tıpkı Bermuda Şeytan Üçgeni'ne giren, kaybolan bir gemi gibi.

Bana onu ne zamana kadar seveceğimi sorsanız cevabım gökyüzündeki yıldızlar kadar, kumsaldaki kumlar kadar olurdu .

Sonra bir gün gökkuşaklarını yeniden fark ediyordunuz. İşteyken pencerenizin önünde bir gökkuşağı beliriyordu. Bir tanesi siz marketteyken ortaya çıkıyordu. Terasınızda bir kadeh şarap içerken iki gökkuşağı bütün gökyüzünüzü dolduruyordu. İşte siz o zaman kırık, bir sürü yükle ağırlaşmış kalbinizin yeniden denemeye hazır olduğunu hissediyordunuz ve yeniden deniyordunuz.

Gökkuşaklarından çok yağmur bulutlarının olduğu ve insanın kendisinden başka kimsesinin olmadığı artık açık ve netti.