'' Kitaplar insanoğlunun ölmüş eylemleridir '' Balzac 25

Şarkı söylemek istiyordum ama tutsak etmeden; daha büyük, daha varlıklı bir hayat istiyordum ama başkaları bunu ödemeden; bütün insanların imgelemini hemen özgürlüğe kavuşturmak istiyordum, çünkü bütün dünyanın desteği olmadan, imgesel bir biçimde birleşmiş, bütünleşmiş bir dünya olmadan... 26

Tanrı'ya ne kadar saygım yoksa yazmaya da o kadar saygım yok. Hiç kimse, hiçbir ilke, hiçbir fikir kendi başına anlamlı değildir. Her şeyde, Tanrı'da bile anlamlı olan tek şey bütün insanların kavrayabileceği kadardır ancak. 27

Akıllıca düzenlenmiş bir dünyada, böyle mucize türünden olayları kağıda dökmek gereği olmazdı, çünkü insanlar durup düşünselerdi, gerçeği elinin altında olan bir şeyin yapmacığına kim bakardı? 28

Her birimiz, günde en az birkaç saat ayaksız yürüyoruz, gözler kapalı, yüzükoyun. Uyanık düş görme sanatı herkesin olacak günün birinde. 29

Arkamdaki köprüleri yakmaktır benim benim siyasetim her zaman. Geleceğe dönüktür yüzüm hep. 35

Her insan sustuğu zaman, kendine karşı tehlikeli ölçüde dürüstleştiği zaman, derin gerçekleri kekeleme yeteneğine sahiptir. 37

Öylesine korkunç mutluyduk ki, sözcükler yuvarlanıveriyordu ağızlarımızdan. 38

Dostların en iyi oldukları zaman, yenilgi anlarıdır. 40

Bir yalnızlık anında körüklediği bu ateşle yanan biri çıkıp geldiğinde, beklediği ödülü alır yazar. Dürüst eleştirinin hiç önemi yoktur: dizginlenemeyen tutkudur yazarın istediği, ateşe ateştir. 40