Adamın hemen ölmemesi bir intiharla hemen kurtulmaması gerek.Ona ihtiyaç var ? Mahkumlar olmasa Cezaevi Genel Müdürlüğü ne iş yapacak ? Olur iş mi ? Dolayısıyla, herifi gözden kaçırmayalım.Başka memurların yaşamasını sağlayan kürek cehennemine ulaşması gerek. (28)

Bunu uzun zamandan beri biliyorum, çünkü kürek cehenneminin yaratıcısı Napolyon, "bu haydutların başına kimi dikeceksiniz?" sorusuna, "Onlardan daha haydut olanları!" cevabını vermiş. Sonraları, kürek cehenneminin yaratıcısı Napolyon'un yalan söylemediğini gördüm.

Bu yeniden dünyaya geliş, mezardan dönüş, gömüldüğüm mezarlıktan çıkış, üst üste gelen tüm heyecanlar, öteki insanların arasında beni yeniden hayatın içine sokan gece gezintisiyle o kadar etkilenmiştim ki, bir türlü uyuyamıyorum. Kapalı gözlerimin önünden görüntüler, birtakım şeyler, bütün bu karışım herhangi bir tarih sırasına uymadan büyük bir belirginlikle ama kopuk kopuk geçiyor...

Bir yıldan beri yaşadıklarım sanki anılarımın galerisinde bir hayaletler dansı gibi ortaya çıkmaya çalışıyor. Bu görüntüleri uzaklaştırmak istiyor, ama başaramıyorum. En garibi de rüzgarın ulumasına, dalgaların sesinin karışması. Hepsine de az önce uğradığımız çeşitli barlardaki Kızılderililerin çaldığı tek telli kemanın sesi hakim.

"Biz Fransızlar" diyen siyah adamın sözlerine bıyık altından gülüyorum, hem sonra gerçekten içimde garip duygular var. Evet, bu adam bir Fransız, hem benden çok daha saf Fransız. Çünkü büyük bir inanç ve hararetle yurttaşlığı kabulleniyor. O kendini Fransa uğruna öldürtebilir, ben asla.

"Kelebek" Henri Charriere, işlemediği bir cinayetten müebbet kürek cezasına çarptırıldığında, yargıtaya bile başvurmayacak kadar umutsuz, toplumun gözden çıkardığı bir süprüntüydü. Uğradığı haksızlığın bilediği bir hınçla çok az insanın sağ kalmayı başardığı kürek cehenneminden kaçıp kurtulabilmek için aralıksız on üç yıl sürecek korkunç kaçma - yakalanma - yeniden kaçma mücadelesine atıldığında kıçında gizlediği bir tüp içindeki bin altı yüz franktan başka hiçbir şeyi yoktu. Bugün dünyanın en çok okunan, en sevilen yazarlarından biri. Bu kitap Tüm zamanların en iyi kitapları listesinde yer almaktadır.

Bir kelebek uçuyor, uçuk mavi kanatlarında siyahlar var

Hayat bu işte. "Çürümeye, bozulmaya giden yirmi beş yaşındaki bir çocukla" alay edip kahkahalarla gülünüyordu.....

Unut, çünkü bunları çok düşünürsen insanlara kızmak ve belki, sonunda onlardan nefret etmek zorunda kalacaksın. Yalnız unutmak onları yeniden sevmene ve aralarında yaşamana olanak verir...

-Çok iyisin Kelebek. -Hayır, hak yerini bulsun isterim...