"İnsanın kendine çektirdiği acıya azap denir. Teknik adı vicdan azabıdır."

"Önemli olan hangi açıdan baktığın, derler. Palavra! Önemli olan, hangi mesafeden baktığındır."

"Dünya hep böyleydi. Zemini, toprak değil öfkeydi."

"Duygularının altında kalmaktan, düşünceleri tarafından ezilmekten, bedenlerinin ağırlığıyla kemiklerimin kırılmasından korkuyordum."

Koma nedensiz bir hayat yaşıyordu. İhtiyacı yoktu nedenlere bir yerden bir yere gitmek için.

? Dönüp bakıyordum geçmişime. Sadece iki renk hatırlıyordum. Kırmızı ve siyah.

"Toplum ile birey arasında genişleyen ahlak farkı, ikisinin de hastalanmasının temel nedeniydi. Toplum ile bireyin arasına teknoloji girmiş."

Ne zaman ki hikâyemi anlatıp susacağım, artık sadece yeni hatalar yapacağım! Zamanı dört nala koşturacak kadar yabancı hatalar! Duvar saatlerini mıknatısa tutulmuş pusulaya çevirecek kadar bilinmeyen hatalar ! Daha önce kimsenin yapmadığı , adını bile duymadığı hatalar! Kayıp bir kıtanın ya da dünya dışı bir hayatın keşfi kadar muhteşem ve tanımlanamayan hatalar ! Makineler yapan makineleri yapan insanların yapan makineleri yapan insanlar kadar olağanüstü hatalar! Yeni doğmuş bir bebeğin ilk hatası kadar büyülü , doğmak kadar ölümcül bir hata yapmak! Tek isteğim bu ... Belki biraz da morfin sülfat.

Bu hayatta kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatamayacağını anlamıştı.Biri için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı.

...her şey yolundaymış gibi görünüyordu.Ve herkes görünene aldanmaya hazırdı.Çünkü görünene aldanmak, hayatı dayanılır kılmanın ilk şartıydı.