"Sevmeyi bilmiyorsan eğer,nasıl kamaşsın gözlerin ay ve yıldızların parlaklığından? Sevmeyi bilmiyorsan eğer nasıl ısıtsın güneş içini? Sevmeyi bilmiyorsan eğer nasıl duyarsın deniz hışırtısını? Sevmeyi bilmiyorsan eğer nasıl yaksın ateş ellerini? Sevmeyi bilmiyorsan eğer nasıl dolsun hava nefesine? Sevmeyi bilmiyorsan eğer ruhun nasıl varlık göstersin? Sevmeyi bilmiyorsan eğer, artık karanlıkta görülmeyen sigara dumanı keyfine varmaya çalışan kişiye dönüşürsün... Zorlasan da olmaz..."

"Bir şeyin tadını aldıktan sonra onu unutmak ne kadar zordur bilir misiniz? Bu yüzden de hafızan ne kadar güçlüyse çektiğin acılar da o kadar derin olur. Unutamadığın her şey sana kendisini hatırlatır. Unutmaya çalıştığın şeyse güçlenip zamanı gelince seni olduğundan beter eder."

Nereye doğru ilerleyip, yükseldiğimi bilmiyorum ancak çağrılıyor,çekiliyorum.Kayıp gibiyim

Beni karanlıktan çıkarma çabaları bitmek bilmedi.Ve ben ısrarla bu bilinmeyenin içinde kalıverdim.

yalnız kalırsın içeride ve kapılar açılsada göremezsin dışarısını.Hapsolursun kendi bedenin içine. Özgürlük dersin çünkü sadece hapiste olanlar bilir ve özler...

Hiç olduğunu bilen biri , hiçlik için yerini arar mı ?

Arayıp buldukça kayboluyor, bulundukça saklanıyoruz

İç sesin güzelliği onu dışardan kimsenin duymayışıdır.

Benim neye ihtiyacım var sorusuna cevap istemiyor, tam aksine benim neyime ihtiyaç duyuluyor, ben burada ne için varım sorusuna yanıt arıyorum.

Acıların ağırlığı kıyaslanmaz. Herkes kendi taşıdığı yükü bilir