Şöyle bir düşünce var: Bizimki gibi büyük ölçekli toplumlarda, daha yüksek seviyede işbirliği sağlamak için -hayali ya da gerçek- bir gözetmene ihtiyaç duyuluyor. Sorumlusu belli olmayan bir kitlede beleşçilik çok daha kolay. Bu çalışmanın katılımcıları muhtemelen kafalarında onları seyreden, iyiliği takdir eden, hileciliğe kızan bir Tanrı imgesi yarattılar. Gözetlenen insanlar iyi insanlardır, diye açıkladı Ara. Dini bütün Hıristiyanlardaki pazar etkisini de açıklayabilir bu; onlar da pazar günleri iyi işler için daha fazla para bağışlar ve internette daha az porno izlerler. Doğaüstü bir gözetmene sahip olmak biraz yeni bir olgu çünkü tarihöncesinde buna pek ihtiyaç duymamışız. Primat gruplarına benzeyen küçük gruplarda herkes herkesi tanırdı. Akrabalar, arkadaşlar ve diğer cemaat üyeleriyle çevrili olduğumuz için kurallara uymak ve birbirimizle iyi geçinmek durumundaydık. Şahsi şöhretimizi düşünmek zorundaydık. Atalarımız, önce binlerce sonra milyonlarca kişiden oluşan daha büyük topluluklar oluşturmaya başlayınca bu yüz yüze mekanizmalar çöktü. Bu yüzden de Ara, grupların büyümesiyle, yaptığımız her şeyi atmaca gibi izleyen daha büyük tanrılara ihtiyaç duyulmaya başlandığını düşünüyor. Bu görüş, benim ahlakın dinden, özellikle de günümüzde hakim dinlerden önce geldiği görüşüme de gayet iyi uyuyor. Biz insanlar, küçük çeteler halinde savanlarda dolaşırken de epey ahlaklıydık. Ancak toplumun ölçeği büyümeye, karşılıklılık ve itibar kuralları işlememeye başlayınca, ahlak koyucu bir Tanrı gerekli oldu.