Her şey tabiat yasalarına aykırıydı ve ben daha küfre karşılık veremeden slov moşın ölecektim. Üzerime doğrultulan 357 magnumdu ve 38 mm çapındaki merminin barutun genişlemesiyle kovandan ayrıldığını, kovanın geri tepip silahın sürgüsünü geri ittiğini, sürgünün geri gelmesiyle birlikte boş kovanın dışarı atıldığını, icra yayının ileri itmesiyle yeni bir merminin namlu yatağına yerleştiğini görebiliyordum.

İlk mermiyle aramdaki mesafe bir ömür, ikincisiyle platonikti. İkinci mermi ilkini yakalamak ve hatta geçmek için can havliyle ileri atıldığında küfür çoktan hedefe varmıştı. Bazen iki kurşun ve bir küfür tüm hayatın özetidir. Adam sanırım iki mermi ile beni yok edebileceği yalanına kendini çoktan inandırmıştı. Oysa ben hep üç mermiyi hak ettiğimi düşünmüşümdür. İki mermi beni ancak zedeler ama üç mermi hayatla aramda oluşan bağı deforme eder.

Hedefini şaşırmış merminin endazesini yitirmiş ilkesiz sahibi, sanki benim içimden fırlamış da bana dünyanın kaç bucak olduğunu ispata çalışan bir meczuptu. Tanımıyordum onu. Ama onun beni tanıdığına neredeyse emindim. Kallavi iki mermiyle beni öldürmek istemesinden değildieminliğim. Tanımadığınız birini öldürebilirsiniz ama tanımadığınız birine öldürmeden önce küfür etmezsiniz. Küfür bir tanışıklık halidir ve bu yüzden öldürücü darbe hiç beklemediğiniz bir yerden gelir. Nokta.

Sonuç: Biri baş hizamı diğeri kalp hizamı hedef tahtası yapan iki mermi arasındaki iki saniyelik fark hiç kapanmayacaktı. Elbet en ağırı, ruh hizamı hedefleyen küfürdü ve hepsinden önce hedefi bulmuş olmasıydı. Ne yalan söyleyeyim, iki mermi ile değil de bir küfür ile öleceğim aklıma gelmezdi.Tüm hayat kurgumun içine etmişti.