Bununla birlikte, okullarda meşgul olunan egzersizlerin değerinin de farkındaydım. Orada öğrenilen dillerin, eski kitapları anlamak için zorunlu olduğunu; masallardaki inceliğin zekayı harekete geçirdiğini; tarihteki hatırlanmaya değer eylemlerin zekayı geliştirdiğini ve özenle okunduğunda muhakeme yeteneğinin şekillenmesine yardımcı olduğunu; bütün iyi kitapların okunmasının, onları yazmış olan geçmiş yüzyılların en muhterem insanlarıyla bir sohbet ve hatta düşüncelerinin sadece en iyilerini bize sergileyecek tarzda üzerinde çalışılmış bir söyleşiye benzediğini; belagatin eşsiz bir gücü ve güzellikleri bulunduğunu; poetikanın çok memnuniyet verici incelikleri ve hoşlukları olduğunu; matematiğin çok hassas buluşları olduğunu ve bunların meraklıları hoşnut kılmaya olduğu kadar tüm sanatları kolaylaştırmaya ve insanların çalışma yükünü azaltmaya da onca hizmet ettiğini: töreleri konu alan yazıların fazilete/erdeme ziyadesiyle faydalı birçok öğretici bilgiyle birçok teşvik edici sözü içinde barındırdığını; ilahiyatın cenneti hak etmeyi öğrettiğini; felsefenin, her şeyden, hakikate yakın düşecek şekilde bahsetmenin ve bilgisi kıt kimselerde hayranlık uyandırmanın yollarını ortaya koyduğunu; hukukun, tıbbın ve diğer bilimlerin de o alanlarda kendini yetiştirmiş kimselere itibar ve zenginlik getirdiğini; ve nihayet, bunların hepsini, en batılı ve en hatalı olanlarını bile, asıl değerlerini anlamak ve hataya sebebiyet vermelerinden kendimizi sakınmak için incelenmelerinin faydasını biliyordum.