özellikle kapitalizmin en azgın aşamasından mal satmaktan başka bir değer tanımayan dünyada, insanın temel gerçekleri olan aşk,ölüm,hırs,dostlukdüşmanlık gibi duyguların günde yüzlerce kez vıcık vıcık kullanılarak anlamsızlaştırıldığı, basmakalıp sözler haline getirildiği bir medya / reklam çağında, has edebiyatın bu gevezelikten tamamen sıyrılması gerektiğini düşünüyorum.

bugün tüketim toplumu diye bir doyumsuzlar toplumu yaratılıyor tüketimciler topluma bütün değerlerini aşındıran bir yapay kültür benimsetmeye çalışıyorlar, insanları birer obur canavar haline getirmek istiyorlar. roman bu toplumu isteteyenler için bir tehdittir. onun için de romanı, bestseller, denilen bir yapaylıkla boğmaya çalışıyorlar. roman böyle bir toplum isteyenler için tehlikedir, çünkü roman insanlara insan olduklarını söyler. onca acıyı, zulmü,savaşı,doğa kırımını romanda yeniden yaratarak yaşayan insan, insan gibi yaşamayı özler, değerlerine sahip çıkar.

bu bakımdan doğu'nun anlatı geleneği, batı'dan daha zengindir ve batı romanını taklit etmekten kurtulduğumuz gün, dünyada edebiyatına yeni olanaklar getirme imkanımız var.

batı kültürünü özümsemek başka, batı kültürünün maymunu olmak başka. biz, iki yüz yıldır batıya öykünüyoruz. bunun içinde yaratamıyoruz. mustafa kemal çağında kendimize, kültürümüze bir dönüş başladı. biz o çağda büyük bir kültür tortusuna sahip olduğumuzu anladık. kendi halk değerlerimize kavuştuk.

millet olarak ne zaman bağımsız olmuşsak, dikkat edelim, o zaman yaratıcı olmuşuzdur. bir nazım hikmeti yaratan, mustafa kemal çağının bağımsızlığı,kendine dönüşüdür. ve hala yaratıcı gücümüz azıcık da olsa sürüp gidiyorsa mustafa kemal çağının bağımsızlık düşüncesinden dolayıdır.

Her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar. Ama çoğunun ruhu bedeninden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz.

ben diyorum ki, korkulmasın,dünyanın hiçbir yerinde, durum ne kadar umutsuz olursa olsun, ilericiler öyle uzun zaman gericilere yenik kalmazlar. mustafa kemal ortaya çıktığı zaman, durum umutsuzun umutsuzuydu, yenildi mi? insan, umutlu olsun diye bundan sağlam, bundan güzel örnek mi olur?

gericiler ne kadar birleşirse birleşsinler, karşılarındaki ilericiler daha güçlenecektir.

bugünkü, bu gelip geçici duruma bakıp umutsuzluğa düşmenin bir gereği yok...

mustafa kemal paşa, aşağılanmış bir insanlığın bağışlamaz bir öfkesidir. bugünlerde ulusumuzu demokrasiye, insan haklarına layık görmeyenleri de bağışlamayacaktır. ulusal onuru kırılmış bir ulusun, kendini korumak için yapamayacağı şey yoktur.