Çok şey bilen diyor:'Gidecek her gelen nesil Ey sade-dil Bu bahsi hayatında böyle bil Hiç durmadan, hayat öğütür devreden bu çark, Ölmek sırayladır, sıralanmakta varsa fark. İlmin derin görüşleri, aklın hükümleri Doldurmuyor boşalmış olan hisli bir yeri.

SESSİZ GEMİ Artık demir almak günü gelmişse zamandan, Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan. Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli, Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli. Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu! Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu! Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler; Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler. Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden, Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.

Üstümüze zaman yağdı, hüznümüz ondan...

"Bir yoldu parıldayan gümüşten, Gittik... Bahis açmadık dönüşten..."

Ne harâbiyim ne harâbatiyim.. Kökü mâzide olan bir âtiyim..

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden. Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden...

Kalbi olanların dili yok, dili olanların kalbi yok...

Kalbi olanların dili yok, dili olanların kalbi yok...

Bir bahar yağmuru yağmış da açılmış havayı hisseden kimse hakîkat sanıyor hülyâyı..

Yüzünü hayalime nakşetmek için kalbimin bütün kuvvetiyle bakıyordum...