Romeo'nun adını anan her dil göklü bir incelikle konuşur.

Gel gece, gel Romeo, gel ey gecedeki gündüz. Çünkü sen gecenin kanatları üstünde, kuzgunun sırtındaki kardan ak görünürsün. Ver bana Romeo'mu, sonra öldüğü zaman al da küçük küçük yıldızlara böl onu; göğün yüzünü öyle bir süsler ki, bütün dünya geceye gönül verir de tapmaz olur artık parıltılı güneşe.

Katillere acımakla, cana kıyanlar bağışlanmış olur.

Ah yazgının oyuncağıyım ben.

Kaygının barındığı yerde uyku olmaz.

En iyi şey bile, güzel kullanıştan yoksunsa gerçek sonuçtan kaçıp ulaşır kötülüğe.

Juliet:"Bin kez iyi geceler sana!" Romeo:"Bin kez beter olur gece, senin ışığın yoksa!"

Cömertliğim deniz gibi uçsuz bucaksız, aşkım deniz gibi derin. Ben sana nice versem, onca kalıyor bende, çünkü sonsuz ikisi de.

Biricik sevgim doğdu biricik nefretimden! Ey erken görüp tanımadığım, tanımakta geç kaldığım! Uğursuz bir sevgi başlar bence tiksinilen bir düşmanı sevince."

Yeni bir zehir bul gözlerine, öncekinin öldürücü zehri yok olur.