"Hayatta esas mesele mutluluktur.Bazıları mutludur,bazıları mutlu olamaz.Tabi çoğunluk ikisi arasında bir yerdedir."

'Senin saçının kırmızısı doğuştan , fakat benimkisi ise kendi kararım..'

"Birisiyle göz göze gelirsin ve bütün hayatını onunla geçireceğini hissedersin ya ..."

''Olgunlaşmışsın '' dediği şeyin aslında ruhumda kara bir leke olduğunu bir an fark ettiğini sandım.

Kuvvetli, kararlı bir babamız olsun, bize neyi yapıp neyi yapamayacağımızı söylesin isteriz. Niye ? Neyi yapıp neyi yapamayacağımızı, neyin ahlaklı ve doğru, neyin ise günah ve yanlış olduğuna karar vermek zor olduğu için mi ? Bir baba ihtiyacı her zaman mı vardır, yoksa, kafamız karıştığı, dünyamız dağıldığı, ruhumuz daraldığı vakit mi isteriz babayı ?

"Boo-Zaa" dedi sokağa çıkınca. Haliç'e doğru, sonsuzluğa gider gibi inen bir sokaktan aşağı yürürken, gözünün önünde Süleyman'ın balkonundan gördüğü manzara canlandı. Şehre söylemek, duvarlara yazmak istediği şey şimdi aklına gelmişti işte : Bu hem resmî, hem de şahsi görüşüydü, hem kalbinin hem de dilinin niyetiydi: "Ben bu alemde en çok Rayiha'yı sevdim." dedi Mevlüt kendi kendine. -kafamda bir tuhaflık 466.

ben, beni kimse görmediği zaman en çok kendim oluyorum.

İranlılar, Batılılaşma yüzünden geçmiş şairlerini ve efsanelerini unutan biz Türkler gibi değiller diye düşündüm. Özellikle şairlerini unutmazlar.

Onu kollarımın arasına alır almaz hissettiğim huzuru, nasıl anlatmalı? Kalabalığın kafamın içinde dur durak bilmeden dolanan uğultusu, orkestranın tangırtısı ve şehrin iniltisi sandığım amansız gürültü, ondan uzak olmanın huzursuzluğuymuş yalnızca. Gözyaşları ancak tek bir kişinin kucağında dinen bebeklerde olduğu gibi, içimi derin, yumuşacık kadifemsi bir mutluluk sessizliği sarmıştı.

...içinizde kalbinize nakşeylediğiniz bir güzelin yüzü yaşıyorsa eğer, dünya hala sizin evinizdir.