'Haklısınız albayım.'' Oturdu. ''Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeğe hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: ''Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.''

Yazık; insanlar düşüncelerimize uygun biçimler almıyor. Oğuz Atay tutunamayanlar (Sayfa 32)

Hayatlarıyla yanlış olanların ölümleriyle doğru olmalarına imkan var mıdır? Syf #202

''fakat, sonradan garson olmuş bir filozof yada filozof olmuş bir garsona göre, insanlar karışık salataya benzer.''

''sen ve senin gibiler, ancak beş elmayla on elmayı toplayabilen basit insanlarsınız. Elle tutulan şeylerle düşünebilir, elle tutulan şeyleri sevebilirsiniz yalnız.''

Benim bütün işim oyundu, biliyorsun Turgut. Hayatım, ciddiye alınmasını istediğim bir oyundu.

Herkesin belirli bir işle uğraştığı bu kocaman dünyada yalnız başına oradan oraya sürüklendin canım kardeşim benim.

Ölmek bile, kendilerine böyle bir görev verilenlerin işidir.

Kendimle biraz olsun alay etmeden, kendi kendime yarattığım boşluğa dayanamıyorum.

Belki bizler, yani bu toprakların yetiştirdiği şu veya bu çeşit değerler, soyutlaşmaya başladığımızı bu kadar çabuk farketmeseydik ve bu kadar çabuk korkuya kapılmasaydık, bizlerden de büyük matematikçiler yetişir ve ansiklopedilerde taş basması resimleri çıkardı.