MANSUR - Kafan bir arı kovanı gibi hep ölüm ihtizazlarıyla dolu. Hep ölümle meşgulsün. HÜSREV - Ondan başka meşgul olunacak ne var?

Hayatım,başından beri muazzam bir şeyi bulmanın cereyanı içinde akıyordu. Şu veya bu miskin vesilenin hassasiyeti içinde birini arıyordum. BİRİNİ... O, kim mi? Allah'ın Sevgilisi... Sonsuzluk ikliminin batmayan güneşi ve ebedilik sarayının paslanmaz tacı... Tek dava O'nu bulmakta, bulduracak olanı bulmaktaydı. Binbir istikamette seke seke, sağa sola büküle büküle, renkten renge bulana bulana, hiçbir şeyden habersiz ve insandaki meccani emniyet ve bedahet saadeti karşısında şaşkın, hep o BİR etrafında helezonlar çizen bir hayat... Benim hayatım budur!

Düğümlenirken uzun yolların ufukta ucu, Bugün de gelmedi, hasretle beklenen yolcu.

Bir gün dalgın dalgın pencereden bakışını gördüğüm ümmi kadına sormuştum: -Anneanne ne düşünüyorsun? Cevap vermişti: -Allahı düşünüyorum! Ne düşüneceğim? Ciğerime kadar ürpermiş ve kendi kendime demiştim: -Keşke bizim ilmimiz, bunun ümmiliğinin ayak tozuna erişebilse... Paydos! Bu kadınların nesli kurutulmuştur!

(1972)+

Ne hasta bekler sabahı, Ne taze ölüyü mezar. Ne de şeytan, bir günahı, Seni beklediğim kadar. Geçti istemem gelmeni, Yokluğunda buldum seni; Bırak vehmimde gölgeni Gelme, artık neye yarar?