Bir başka düzlüğün sınırlan içinde yitmiş, yalnızca Bir düş olduğunu söyleyecek kendine şu yel değirmeninin.

Düşler var düşün ardında. Her gece Yitip gitmek isterim karanlık sularda Üstümden gündüzü yıkayan, ama bu katıksız Sular altında, bize en sonuncu hiçliği sunan

sessiz sözcükler söyleyerek dua eden biri değil de, düşünen biri gibi

Uyumak, insanın zihnini dünyadan öte yana çevirmesi demektir.

Nobel ödüllü Jorge Luis Borges - Anlar Anlar Eğer yeniden başlayabilseydim yaşama, İkincisinde daha çok hata yapardım. Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım. Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar. Çok az şeyi ciddiyetle yapardım. Temizlik sorun olmazdı aslında, Daha çok riske girerdim, Daha fazla seyahat ederdim, Daha çok güneş doğuşunu izler, Daha çok dağa tırmanır daha çok nehirde yüzerdim. Görmediğim birçok yere giderdim, Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye. Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine. Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben. Yeniden başlayabilseydim eğer, Yalnız mutlu anlarım olurdu. Farkında mısınız bilmem, Yaşam budur zaten: Anlar, sadece anlar, sizde anı yaşayın. Hiçbir yere yanında termometre, su , Şemsiye ve paraşüt almadan gitmeyen insanlardandım ben. Yeniden başlayabilseydim ilkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım. Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla. Bilinmeyen yollar keşfeder, güzelin tadına varır, Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı, eğer. Ama işte 85'indeyim ve biliyorum... Ölüyorum... Jorge Luis Borges (1899-1986) Arjantin

"... okuyamamanın belli bir yararı olduğu söylenebilir, çünkü okumayınca zaman bir başka biçimde akıyor. Gözlerim görürken, hiçbir şey yapmadan yarım saat geçirecek olsam, çıldırırdım, çünkü okumam gerekirdi. Ama şimdi uzun zaman yalnız kalabiliyorum. Sanırım yapacak bir şeyim olmadan yaşayabiliyorum. İnsanlarla konuşmam ya da bir şey yapmam gerekli değil... "

Ne önemi var beni adlandıran sözcüğün..? Eğer tek ve bütünse üstümüzdeki lanet..

Onu öldürüyorlar ama o, aynı sahnenin yinelenmesi için öldüğünü bilmiyor...

?Kim, hiç değilse bir kerecik olsun, bir gün batımında dolaşırken ya da geçmişinde kalan bir günü kafasında şekillendirmeye çalışırken sonsuz bir şeyler yitirdiğini düşünmemiştir ki...?

?Bana, kendim olmak yetiyor..?