Yapayalnız bir güneşin de anısıyım ben.

İnsan belleğinin ulaşamadığı Düşler ülkesine. Aklımın almayacağı parçalar kaldı bende

ezgiler yaratacağım hüznümden, zamanın içinde yankılanan koca bir nehir. kendimi unutarak yaşayacağım.

Kapısını yitirmiş bir adet anahtar. Ne arar insan tavanarasında Dağınıklığı artıracak bir şeyden başka? Unutuşa, unutulmuş her şeye dikiyorum ben bu anıtı. Kuşku yok, daha dayanıksız tunçtan ve kaynayıp gidecek ötekiler arasında.

Tek yıldız kalmayacak gecede. Gece kalmayacak. Ben ölürken dayanılmaz evren de tüm varlığıyla ölecek benimle, Sileceğim piramitleri, madalyaları, Kıtaları ve yüzleri. Sileceğim geçmişin birikimini. Toz edeceğim tarihi, tozu toz. Son günbatımını seyrediyorum şimdi. Son kuşu dinliyorum. Kimseye hiçbir şey bırakmıyorum.

Belki de hiç duymadım seni, oysa hayatım hayatına bağlı, ayrılmazcasına. Senin simgen gezgin bir ruhtu Bir bilmeceler kitabında.

Yankıyım, unutuşum, hiçliğim ben.

Yıldızlarla bir yakınlık aramayız biz

Zamanının labiretini bir türlü çözemedim.

Hedef unutmaktır. Daha önceden varmıştım.