"Hesaplanmış kusurda aklın izi, kusursuzluktakinden daha derindir."

...bazı şeyleri saklamak, anlatma sanatının en eski özelliklerinden biridir.

"Sevgili çocuklar, hikaye dediğimiz şey kelime kusarak değil, kelime yutarak yazılır."

Hiç kuşkusuz, ruhuma ucu bucağı gözükmeyen bir yangının ilk kıvılcımını sıçratan sevgili Halil Ahmet Amca'yı da unutmadım. Hatta, kasabadaki bütün akranlarım adına hatırlıyrum onu. Bu cefakar adam, yetişkinlerin kendisini görmezlikten gelişini görmezlikten gelerek, ulu kişilere özgü bir sessizlikle 1970'li yılların ortalarına kadar biz çocuklara şehirden kitap taşımıştı çünkü. Ardından da, yürüyemediği için, aynı sessizlikle evine çekilmişti.

...korkmaz, çünkü korkusunun kaynağı gelecektedir ve gelecekten kurtulmuş bir insan için korkacak bir şey yoktur.

Hayatımızı hayal edilemeyecek kadar kolaylaştıran tuşların, butonların ve düğmelerin sayısı arttıkça, metrekareye düşen insan sıcaklığı da giderek azalıyor...

... Sonra, yayımlanan kitapların çokluğunu düşündüm ve kesinlikle hepsini okumak zorunda değilim dedim ama bu durumda okumak istediğim bazı kitaplar bile ister istemez kalacak, dedim. Sonra, hiç değilse bazıları kalmasın, ey hayat, bana kör noktamı aydınlatacak bol ışıklı dostlar ver, dedim.

Bildiğim şu ki, türküler, hikaye ve roman yazmaya çalışan biri olarak benim sık sık koklama ihtiyacı duyduğum sözlü kültürümüzün derin gülleridir.

...kitabevlerine koşup kaybettiğim kitapları tek tek yeniden satın almaya başladım. Tatsız bir işti aslında bu; çünkü aldığım kitaplar kaybolup gidenlerle aynı olmasına rağmen bana onların gölgesiymiş gibi görünüyordu. Ya da onların mecalsiz birer yankısıymış gibi.

"insan gördüğü şeylerin toplamı kadar uyanık, göremediği şeylerin sonsuzluğu kadar uykudadır."