Dünyada başka insanlar için yapabileceğim hiçbir şey yok,gülmekten başka,işte ben de bu yüzden bir sirke katılıp gülmekten öleceğim.

Size söylemek istediğim bir şey var. Bu dünyada bazı insanlar bazı sevimsiz işleri bizim yerimize yapmak için doğmuştur.

Rastgele tanıştığınız biri sizi tanımadığı zaman hissedeceğiniz boşunalık duygusu gibi bir duyguya kapıldım.

Bülbüller bizi eğlendirmek için şarkı söylemek dışında bir şey yapmaz. İnsanların bahçelerindeki bitkileri yemezler, mısır ambarlarına yuvalanmazlar, tek yaptıkları iş bize içlerini dökmektir. İşte bu yüzden bülbülleri öldürmek günahtır.

"Neden kaçtın?" "Korktum, efem." "Niçin korktun?" "Bay Finch, ben gibi bir zenci olsanız siz de korkardınız."

Tarih, zaman kadar keskin bir biçimde kendini tekrarlıyor ve insanın insan olduğu ne kadar kesinse, şurası da o kadar kesin: İnsanoğlunun ders çıkarmak için bakacağı son yer tarihtir.

İnsanın doğumu son derece tatsızdır. Pistir, fazlasıyla acılıdır, bazen de tehlikelidir. Ve illa ki kanlıdır. Aynısı uygarlık için de geçerli.

Bir adam sana, "İşte gerçek bu " diyorsa. Sende ona inanıyorsan, sonra da söylediği şeyin gerçek olmadığını keşfediyorsan, hayal kırıklığına uğrar ve bir daha onun tuzağına düşmemek için dikkat kesilirsin.

Kör, evet, ben buyum. Gözlerimi hiç açmadım. İnsanların yüreğine bakmak aklıma bile gelmedi, sadece yüzlerine baktım. Doğuştan kör... Gözleri görmeyen.

Kendimi evliliğe hazır hissettiğimde, doksanıma basmış olacağım ve iş işten geçmiş olacak. Kim gömecek beni? Ailenin en genciyim, işte insanlar bu yüzden çocuk doğuruyor.