Derdânın sessiz kaldığını gören Anne bir daha sordu: "Ne yapacaksın buradan çıkınca?" Derdâ,bir aşk itiraf eder gibi utanarak söyledi: "Seni özleyeceğim." "Başka? " "Senin adresini bulacağım." "Başka? " "Gelip bahçende yatacağım." "Ve? " "Hayır,ayakta duracağım!Böyle ellerimi birleştirip zavallı bir çocuk gibi boynumu büküp kapının önünde yatacağım." "Tamam sonra?" "Sonra da sen daha fazla dayanamayıp beni içeri alacaksın." "Peki doğru söyle,ne kadar dururdun ayakta seni içeri almam için?" "Sen ne kadar dayanabilirdin beni ayakta bekletmeye?" Başını salladı Anne.Gözleri sulanmıştı.Elini Derdâ'nın omzuna attı. "Buradan beraber çıkacağız."

Derdânın sessiz kaldığını gören Anne bir daha sordu: "Ne yapacaksın buradan çıkınca?" Derdâ,bir aşk itiraf eder gibi utanarak söyledi: "Seni özleyeceğim." "Başka? " "Senin adresini bulacağım." "Başka? " "Gelip bahçende yatacağım." "Ve? " "Hayır,ayakta duracağım!Böyle ellerimi birleştirip zavallı bir çocuk gibi boynumu büküp kapının önünde yatacağım." "Tamam sonra?" "Sonra da sen daha fazla dayanamayıp beni içeri alacaksın." "Peki doğru söyle,ne kadar dururdun ayakta seni içeri almam için?" "Sen ne kadar dayanabilirdin beni ayakta bekletmeye?" Başını salladı Anne.Gözleri sulanmıştı.Elini Derdâ'nın omzuna attı. "Buradan beraber çıkacağız."

Bir zamanlar , Absolut şişelerinin değişik modellerinin toplandığı bir katalog görmüştüm. Ve dünyada kendine böylesi gereksiz işler yaratabilen insanlar varken neden bu denli işsizlik var , diye düşünmüştüm. Çünkü bir şişe ister kadın, ister kova şeklinde olsun , muhakkak bir deliğe sahip olması gerekiyordu... Ve biliyordum ki , gerçekte işe yarayan tek kısmı da oydu...

Kendimi dinlemeyi öğrenmekti bu yaptığım . Çünkü duyulabilecek kadar yüksek bir ses vardı içimde. Bunu fark edince, dünya üzerindeki bütün insanlar birden yok olsalar dahi yalnız kalmayacağımı anladım .

Ölmekten vazgeçtim. Çünkü ölürsem ve yukarda beni ödül ve ceza sisteminin bekçileri bekliyorsa çok büyük kavgalar etmem gerekecekti. Ölmek istemiyorum çünkü Tanrı'yı da öldürürüm diye korkuyorum . Ve böyle bir vefata benim dışımda kimse dayanamaz.

Kapalı kapılar arkasındaydı Avrupa'yı yönetenler . Halkın karşısına çıktıkları anda çiğ çiğ yeneceklerini bildiklerinden , ukalaca taktıkları yüksek kültür maskesini sadece birbirlerine gösteriyorlardı. Sömürmeye ve sömürülmeye hayatın amacı olarak bakan bu açık tenli ırk , belki de doğanın en büyük hatasıydı. Atom bombası oraya atılmalıymış . Deniz olmalıymis oralarda . Balıklar bile daha iyi geçinirmiş birbirleriyle !

Kayra bir gün bana "Mutsuzluğuna hiçbir care aramiyorsun" demişti . Ve en büyük acının kendininki olduğunu düşünüyorsun. Dünyadan haberi olmayan bütün gerizekalılar gibi .

"Insanlar..." dedim fısıldayarak. "Taşırlar insanları .Kundaktayken, tabuttayken.Hep taşıyacak birileri olur.Bazıları dostluktan , bazıları cepten paradan ,bazıları da içinde bulundukları sistem bir gün onlara da taşınma sırasının geleceğini söylediği için , taşırlar insanı ..."

Bütün hayatımız boyunca beklediğimiz ve nereden geleceğini bilmediğimiz huzuru arıyoruz . Ve tükenmez huzur arayışımız hayatta kalmamızı sağlıyor .

Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım. Her yere aitmiş gibi davranırlar.Ama uyuyabilmek için yapmayacakları şey yoktur. Yalanlarını kendilerine unutturmak için...