Generalim,bu yönetimi ne umut,ne alışkanlık,hatta ne de korku ayakta tutuyor, kökleri eskiye dayanan onulmaz ve süreduran bir hayal kırıklığı yatıyor temelinde.

En istemediği anda gelip çatmıştı ölüm,bunca yıllık kısır düşlerden sonra tam insanoğlunun aslında yaşamadığını kavramaya başladığı anda, insanoğlu yaşamıyor Allah kahretsin,atlatıyor,geçiriyor; en geniş,en yararlı hayatların bile yalnız yaşamayı öğrenme sınırına kadar dayandığını çok geç öğreniyoruz.

Bana bir önyargı verin, dünyayı yerinden oynatayım.

Kader bizleri görünmez kılar.

ne sırları paylaşmış, ne de bedenin ya da ruhun yaşadığı bir serüveni başkalarına anlatmıştım, çünkü daha gençliğimden beri bu ikisinin de cezasız kalmadığının farkındaydım.

Bu kadar acımasız olma, onu bir insan olarak düşünsene. Sayfa 17

Her zaman ölüden yana olmak gerek.

Aşk da öğrenilir. Sayfa 37

Söyleyin hala bu dünyada mı yaşıyorsunuz? Sayfa 46

"Onu bilinçli olarak öldürdük." demişti Pedro Vicaro "Ama biz masumuz." "Belki Tanrı katında öylesinizdir," demişti Peder Amador. "Tanrı katında da, insanların gözünde de," demişti Pablo Vicario da "Bu bir namus sorunuydu." Sayfa 48 (İşte burada toplumun dini anlayış ve kendince yorumlayışına ışık tutuluyor. Öte yandan Vicario kardeşlerin bu tutumu, dinin yapılacak eylemlere nasıl kılıf olarak kullanılabileceğini gösteriyor.)