" İnsanın askından ölmesinin dilde hoş görülebilir siirsel bir abartı olduğunu dusunmusumdur hep. O aksam , bir kez daha kedisiz ve onsuz olarak eve döndüğümde yalnızca insanın ölmesinin mumukun olduğunu degil, benim de böyle yaşlı ve kimsesiz bir halde askımdan ölmemde oldugumu anladım. Ama aynı zamanda bunun tam tersi bir gerçeğin de geçerli olduğunu farkına varmıştım ; yaşadığım kabusun verdigi zevki dünyada hiçbir seye degismezdim ."" ... Heyhat, bu asksa , nasil da acı çektiriyor .""

Yaşanabilecekken yaşanmamış tüm aşkların sıkıntısını bir gordiyon düğümü gibi hissettim gırtlağımda.

Birlikte kahvaltı ederken gözlerinde ki o hüzünlü bakışı hiç unutamadım; Neden beni bu kadar yaşlıyken tanıdın? Der gibi Doğruyu söyleyerek yanıtladım onu; İnsan gerçekte olduğu değil, hissettiği yaştadır.

Kimse aldatmasın kendini, sakın, sanmasın ki daha uzun sürecek beklediği hayat, daha önceki gördüklerinden

Belden aşağısı bedenin aşkı, belden yukarısı ruhun?

Kötülük dünyada değil, kişinin yüreğindedir?

Bu resmi; yat verniğiyle, Santa Marta'daki Sierra Nevada Dağı'na çakılan bir uçağın kavrulmuş bir brandasının üstüne, köpeğinin tüylerinden kendi yaptığı fırçalarla çizmiş.

Dünyada hiç sevmediğim bir şey varsa o da zorunlu bayramlardır, insanlar sevinçten ağlarlar, iki bin yıl önce yoksul bir ahırın içinde dünyaya gelen bir çocukla hiç ilgisi olmayan havai fişekler, aptalca Noel şarkıları ve krepon kağıdından yapılma süslemeler vardır.

..ve insanın resimlerde gerçekte olduğundan çok daha fazla ve çok daha kötü bir biçimde yaşlandığını dehşet içinde bir kez daha anladım.

"Ne harika," dedi, "her zaman söylemişimdir, kıskançlık gerçeklerden daha fazlasını bilir, diye"