İnsanların çoğu, en iyi arkadaşını alçalmış görmekten mutlu olur. Genellikle arkadaşlıkların bu temele inşa edildiğini de söylemek abartı olmaz. Bütün düşünen insanlar, bu eski gerçeği bilir.

Akıl işlevini bitirdğinde şeytan yardıma koşar.

Kırk yaşından sonra yaşamak utanılacak bir şeydir.

Bu öyle bir bahanedir ki, buna hiçbirimiz inanmayız çünkü. Ama dört elle sarılırız.

Artık karşınızda daha önce görünmeye çalıştığım gibi bir kahraman değil, yalnızca miskin, belalı ve zavallı bir insan olarak duruyorum.

Kalbimin bir köşesinde bu acıya inanmazlık, hem de bu acıyla alay etmek yeşerirken yine de acı çekmeye deam ederdim. Üstelik sırılsıklam bir aşık gibi kıskanıyor, kendimden geçiyordum. Bunun tek nedeni can sıkıntısıydı.

Gerçi bu değersiz gibi görünüyor ama yine de unutmamamız gerekir ki yaşam yaşamdır matematik değil.

Kısacası insanlık tarihinde pek çok şey, hasta bir düş gücünün yaratabileceği her şey vardır da yalnızca ölçülü davranış, ağırbaşlılık yoktur.

Ben onu isteklerimde ve düşlerimde yaşatıyorum ya, bu benim için yeter; isteklerim yaşadıkça o da yaşayacaktır.

Benim de bir yeraltım var ve bu da benim için kafi.