İnsan yaşadıkça öğreniyor.

Ama namuslu bir insanım diye burada böbürlenecek ne var sanki? Herkes namuslu bir insan olmak zorundadır.Hatta temizce bir insan...

Zosimov:
-Oldukça doğru bir görüş diye cevap verdi.Bu anlamda gerçekten de hepimiz,hem de pek sık olarak hemen hemen deli gibiyiz!Yalnız şu küçük farkla ki,"hastalar" bizden biraz daha çok delidirler.Onun için burada bu noktayı ayırt etmek gerek.Kusursuz insanlara gelince,doğrusunu isterseniz bunlar yok gibidir.Bu gibilerine on binde,belki de yüz binde bir rastlanır,hem de oldukça zayıf örnekler halinde...

İnsana yalnız keder, acı batar da saadetimizi fark edemeyiz. Halbuki hakkıyla bakınca dünya nimetlerinde hepimizin nasibi olduğunu görürüz.

Beni kıyamet kopmasıyla çaysız kalmam arasında seçim yapmak zorunda bıraksalar, dünya yıkılsa umurumda olmayacağını, ama çayımdan vezgeçmeyeceğimi haykırırdım.

Son derece gururluyum; en ufak şey, derim soyulmuş da, sanki havanın teması bile bana ıstırap veriyormuş gibi hissetmeme neden olur.

Şimdi de kendi kendime şu lüzumsuz suali soruyorum: Kolay elde edilmiş bir saadet mi, yoksa insanı yücelten ıstırap mı daha iyidir? Evet, hangisi daha iyi?

Ben kendi hayatımda, sizin cesaret edemeyip yarıda bıraktığınız şeyleri sonuna kadar götürdüm, o kadar; üstelik siz tabansızlığınıza sağduyu diyor, böylece kendi kendinizi aldatarak avunuyorsunuz. Buna göre ben sizden daha ''canlı''yım.

Çeşit çeşit rütbeler olduğu için rütbelere göre de çeşit çeşit azarlamalar vardır, bu işler böyle olur!

-Kapını kilitlemiyor musun ?
-Hiçbir zaman kilitlemem.Ama bununla birlikte,iki yıldır hep kilit alacağım,diye gelişigüzel ekledi.
Kilitleyecek şeyleri olmayanlar ne kadar mutludur,değil mi?(s.311)