Müziğin iyi yanlarından biri, insanın duygularını yansıtmasıdır, derler. Sevinen adam içinde sevinç; üzgün kimse hüzün bulurmuş.

Değerli okuyucum, belki de benim kendimi akıllı ve zeki saymamın tek nedeni, yaşamım boyunca başladığım bir işi bitirmemiş olmamdır. Ben de herkes gibi geveze, boşboğaz, can sıkıcı biri olayım ne çıkar! Her akıllı ve zeki insanın önce geveze olması, elbette havanda su dövmesi alnına yazılmışsa, elden bir şey gelebilir mi?

İnsanoğlunun gözü yalnızca acılarını görür, mutluluğunu hiç görmez. Ama gerektiği gibi görebilseydi, mutluluktan da payını aldığını görürdü. Ailede her şey yolundaysa, Tanrı yardım ediyorsa, koca iyi bir insansa, karısını seviyor, üzerine titriyorsa, onun yanından bir an ayrılmak istemiyorsa... İşte böyle bir aile mutludur! Kimi zaman birbirlerinin üzüntüsünü paylaşırlarken de mutludurlar. Öyle ya, üzüntünün olmadığı yer var mıdır?

Madem başkaları aptal ve ben onların aptal olduklarını kesin olarak biliyorum,öyleyse neden onlardan daha akılı olmak istemiyorum?

Herkesin akıllı olmasını beklemenin çok uzun süreceğini anladım ,Sonya.Bir de bunun hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini...

Bu bir yasa Sonya,yasa.Akılca ve ruhça kim kim sağlam ve güçlüyse ,insanlara onun buyuracağını biliyorum artık!

Kim daha yürekliyse haklı olan da odur.

Her şeyin içine tükürmekte,aldırmazlıkta en ileri gidenler ,yasa koyucu olurlar.Herkesten gözü pek olan,herkesten daha haklıdır

Biliyorsunuz av, iyi avcının ayağına gelir. Doğrudur şüphesiz. Ama avcı kim, av kim? İşte bu, üzerine parmak basılacak bir sorudur baylar.

''Bundan böyle insanlığın parolası bu olacak işte. Hiç kimsenin kişiliği olmayacak. Aptallar! Biz bireyiz diye bağıracaklar. Birbirinin aynısı, fakat birbirinden farklı olduğunu düşünen aptallar yığını, yaşayan ölüler!''