Dikkat buyurun,ayakkabılarını demiyorum,çünkü eşyanın düzenine uygun bir davranış olurdu böylesi,çoraplarını yatırdım ben içkiye.

Düşünebiliyor musunuz sayın bayım,onun çoraplarını bile içkiye yatırdım ben.

"Önce biraz ağladılar, ama alıştılar şimdi. Aşağılık insanoğlu her şeye alışır"

Onun gibi iyi eğitim öğretim görmüş,tanınmış bir aile kızının,benimle evlenmeye razı olabilmesi için ne korkunç bir sefalet içinde bulunması gerektiğini tahmin edebilirsiniz.

Hoşlanmıyorlar hiçbir şeyimden. Onların istediği gibi olmalıymışım! Kendimi bildim bileli bu böyle sürüp gider. Alıştım artık. Her şeye alışırım ben. Çünkü sessiz, uysalım, küçük bir insanım...

Ne ayıp!Pencere açılır da sokağa hiç domuz yavrusu gibi bağırılır mı?

Eğer şu soylu evinizde bir kez daha rezalet çıkacak olursa,kibarcası,sizi kendi ellerimle okşarım.

Haydi ben bir domuzum,ama o bir hanımdır!Ben hayvan gibi bir şeyim,ama karım Katerina İvanovna yüksek rütbeli bir subayın iyi eğitim görmüş bir kızıdır.

Evet, bende bıraktığın izlenimi bugün olmuş gibi anımsıyorum, yani beni allak bullak eden izlenimi.

benim sertliğim yalnızca soğuk davranmaktır